Biz sağlık emekçileri için 2022-2023 Toplu İş Sözleşmesi dönemi 1 buçuk yıldır devam eden salgınla mücadele dönemine denk geldi. Bu dönemde hem maddi hem de özlük haklar açısından her türlü saldırıya uğradığımız ama taleplerimizin karşılanmadığı, salgınla mücadelede taleplerimizin daha görünür olduğu bir dönem oldu. Elbette sağlık çalışanlarının yaşadığı sorunlar ve talepler bu kadar belirginleşmişken, bunların toplu sözleşmede mutlaka yer almasını beklerdik. Ne yazık ki yandaş-yetkili sendika tarafından toplu sözleşme masasına talep olarak dahi getirilmedi.

TOPLU SÖZLEŞME MASASINDA ADI GEÇMEYENLER

Kadın sağlık emekçileri açısından 24 saat açık kreş talebi, geçen yıl Çorum’da bir hemşire arkadaşımızın evde yalnız bıraktığı evlatlarını yangında kaybetmesiyle daha da görünür olmasına rağmen toplu sözleşme masasında adı bile geçmeyen taleplerden. Pandemi dönemi boyunca Bakanlığın farklı isimlerle yaptığı ve iş barışını bozan ödemeleri çalışanların canına artık tak etti. Emekliliğe yansıyan temel ücret talebi hâlâ en elzem talebimiz olarak ortada duruyor. Temel ücret olmadığı için sağlık emekçilerinin büyük bölümü sadece nöbet ücretleri ile geçinebiliyor. Ve ne acıdır ki nöbetten çıkmak zorunda kalan gebe ya da emziren çalışma arkadaşlarımız aylık asgari geçimini sağlayabilmek için “Yeniden nöbete nasıl girerim?” diye yollar arıyor. Salgın sebebiyle 24. haftada izne ayrılan gebe arkadaşlarımız geçinemedikleri için, tüm risklere rağmen 32. haftadan sonra yeniden nöbete sistemine girmek istiyorlar.

Doğum yapan kadın sağlık emekçilerinin 2 yıl nöbet tutmaması yasayla garanti altına alınmışken evinin geçimini sağlamak için birçok kadın arkadaşımız bu süre içinde nöbet tutmayı talep ediyor.

YETKİLİ SENDİKAYA KADINLARIN ÖFKESİ BÜYÜK

Sağlık emekçilerini nöbet ücretine mecbur kılan koşulları tam da bu dönem daha yüksek sesle söylemek gerekiyor. Yetkili-yandaş sendika tarihinin belki de en kötü sözleşmesine imza atmış ve çıkıp bununla övünüyor.

Yüzde 60’ı kadınlardan oluşan sağlık işkolunda taleplerimizin yandaş-yetkili sendika tarafından dile dahi getirilmemesi, pazarlık masasına götürülmemesi tüm emekçiler için bir tartışma konusu. Yetkili sendikaya büyüyen bir öfke var, onlar kulaklarını ne kadar bu tepkilere tıkamaya çalışsa da biz haklarımız için sesimizi daha yüksek çıkarmak zorundayız. Milyonlarca kamu emekçisini masada satanlardan umudunu kesenler için umut birlikteliğimizdedir, mücadelededir. Bunun için de en çok biz kadın sağlık çalışanlarına görev düşüyor. Sendika, statü farkı gözetmeksizin taleplerimiz için yan yana gelelim.

*Ses Çiğli EAH İşyeri Temsilcisi

Fotoğraf: DHA