“Ben canım sıkılınca ne yaparım biliyor musunuz?” sorusu bir bomba etkisi yarattı çünkü soruyu soran Ayşe. Herhangi biri lafa böyle başlasa ne diyeceğini muhtemelen tahmin ederiz. İşte kendimi yemeğe veririm, yürüyüşe çıkarım, bütün evi temizlerim, gezmeye giderim filan… Ama bu soruyu soran Ayşe ise cevabı tahmin etmem asla mümkün olamaz!

Zeynep, Serap ve ben birbirimize ‘geliyor gelmekte olan’ bakışlarıyla süzdük birbirimizi. Söyle Ayşe söyle de bitsin çilemiz. Sen canın sıkılınca ne yapıyorsun? “Çocukları yan odaya gönderelim” dedi. Ahaaa gerçekten geliyor gelmekte olan! Gönderdik çocukları, pür dikkat bekliyoruz Ayşe’nin cevabını.

“Film izliyorum” dedi. Aklımızdan bin şey geçti, aynı anda bastık kınayan narayı.

“Neeee beeee! Kızım sizin içiniz fesat. Film dediysem, savaş filmleri izliyorum.” (Ayşe’den beklenmedik bir cevap) “Evet savaş filmi izliyorum ama özellikle mitolojik savaş filmlerini.” Kızlarla göz göze geliyoruz şaka mı yapıyor gerçek mi söylüyor anlayamıyoruz. Madem savaş filmleri izliyorsun ne diye çocukları dışarı çıkarttın diye sormak istiyorum ama resmen gelecek cevaptan korkuyorum.

“Siz 300 Spartalı filmini izlediniz mi?” diye soruyor Ayşe. Ben “İzlemedim ama biliyorum mevzuyu, işte milattan önce 480 yılında Spartalılar ile Persliler arasında geçen bir savaşı konu alıyor. 300 Spartalının 3000 Persliye karşı verdiği kanlı bir savaşın hikayesi. Savaşta bütün Spartalılar ölüyor ama Perslilerin ilerlemesini durduruyorlar, ayrıca bu savaş dünyada ilk demokrasinin kuruluşuna da yardımcı oluyor. Ben kanlı savaş filmlerini sevmiyorum o yüzden izlemedim ama biliyorum içeriğini” diyorum.

Ayşe “Üfffff bu da her b.ku biliyor ama hep en sıkıcısından biliyor, ne kanlı savaş filmi ayol, siz deli misiniz? Hem izlememişsiniz hem de film izlemeyi bilmiyorsunuz. Ben canım sıkıldığında 300 Spartalı filmini açarım. 300 çıplak, kaslı, seksi erkek, popoları dar, omuzları geniş, bacakları adaleli…” diye anlatmaya devam ederken bakıyoruz iş iyi bir yere gitmiyor kesiyoruz. Ama gülmekten de geri duramıyoruz.

Zeynep, “Kızzzz ben o filmi izledim ama hiç öyle kaslı çıplak erkek görmedim” diyor. Ayşe “Kızım siz izlemeyi bilmiyorsunuz” diyor. Ben “Genelde insanlar filmin konusuna odaklanırlar Ayşecim sen ne gözle izlemişsin” diyorum. “Ben genel menel bilmem ben izleyince böyle izliyorum, görüyorum. Niye görmeyecekmişim ki” diyor. Haklı aslında.

Görsel: 300 Spartalı filminden ekran görüntüsü

FİLMİ SEYRETMEYİ BİLMEYEN BİZE DERS

Zeynep “Valla benim o filmde aklımda kalan tek şey kralın karısına tecavüz etmeleri sonra da kadını suçlamaları. Sonra bir de kadını suçladılar. Ben o sahnede çok üzüldüm. Dünya kurulduğundan beri kadınlara hep böyle muamele edilmiş, kadın kraliçe, şu gördüğü muameleye bak. Savaşlar da en çok kadınları kötü etkilemiş. Erkeklerin bir can borcu var ölüp gidiyorlar ama kadınlar köle olarak alınıp satılmış her türlü istismara uğramışlar” diyor üzüntülü üzüntülü. Düşünceli bir suskunluk basıyor ortamı. Biz böyle durgunlaşınca Ayşe atlıyor hemen “Ama sanki o tecavüz değildi ya, kocasını kurtarma karşılığında ilişki teklif ediyor, ben olsam kocam seni kurtarmak için yaptım der çıkarım işin içinden” deyince hep bir ağızdan Ayşeeeeeeee diye bağırıyoruz. Diyorum ki “Yahu Ayşe, kadının rızası dışında her ilişki tecavüzdür.” Ayşe şaşkın bakıyor. Sonunda Serap sessizliğini bozuyor bana dönüp “Kız bunun yemeğine şap map bir şey mi koysak bu Ayşe başımıza iş açacak” diyor, bizim hanım hanımcık, ağzı var dili yok Serabımız bile illallah etti. Ayşe “Ben niye şap yiyormuşum yaaa, asıl sizde var eksiklik, baksana bir filmi seyretmeyi bile bilmiyorsunuz, varsa yoksa siyaset” diyor bana göz devirerek. “Bana bakın, filmi izleyin bir dahaki kahve içmeye toplandığımızda siz anlatın filmi bakalım beğenecek misiniz?” Ahahaha, Ayşecim senin gördüklerini görmeyeceğimiz kesin :)

Çocukların kahkahalarımıza içeri girmesiyle sohbeti bitiriyoruz. Ben kalkıyorum, diyorum, işim var gitmeliyim. Kızlar biz de kalkalım diyorlar. Ayşe bizi kapıya kadar uğurluyor, tam asansöre binecekken “Filmi seyredin haa bana anlatacaksınız, 300 çıplak erkek 300’ünden de mutluluk fışkırıyor…” diyor muzipçe. Ayşeeeeee kapat kapıyı!

Not: Filmi izleyenler, izlemeyip bu yazıdan sonra izleyenler Ayşe’ye yorumlarını yazabilir 

GELECEK SAYI: Ayşe “Masumlar Apartmanı”na transfer oluyor!

Çizim: Müslime Karabatak