Kadınlar açısından ‘laflamak’ terapi gibidir. İşyerinde yaşadığımız sorunları, aile içi sıkıntılarımızı, bazen kocaları, erkek arkadaşları, kimi zaman da kadın arkadaşları çekiştirmek iyi gelir. Rahatlarız.
Dört kadın hafta sonu bir yerlerde oturup ‘laflamak’ ve bir şeyler içmek için, Ankara’nın kadınlar açısından ‘rahat’ diyebileceğimiz mekanlarından birinde buluşmak için sözleştik. Ben bir eyleme katılıp biraz gecikmeli mekana gittiğimde mekan sakindi. Arkadaşlar bahçe diyebileceğimiz bölümde adeta köşeye sıkışmış oturuyorlardı. Huzursuz olduklarını hemen anladım. Gözüm yan masada oturana kaydı, bir yandan birasını içiyor, bir yandan da neredeyse masanın içine saldıracak gibi bakıyordu. 1 erkek, 3 kadını; ben de oturunca dört kadını taciz edebiliyor. O oturmaya devam ettikçe onu görmezden gelmeye çalıştık. Ancak taciz arttı. Bir yandan da cinsel organı ile oynadığını fark edince 2 arkadaş tuvalete gitme bahanesi ile kalktık ve içerideki çalışanlara rahatsızlığımızı ilettik. Çözüleceği sözünü alarak masamıza döndük. Ancak çözüm yerine masasına bir bira daha gelince alelacele hesabı ödeyip işletmeyi de kınayarak kalktık.
40 yaşın üstünde eğitimli, mücadeleci kadınlar tacize uğradık ve sırf rezil olmamak, yanlış anlaşılmamak için tacizciye müdahale edemedik. Biz kadınları ‘tacizden korumak için’ pembe otobüs, pembe vagon, pembe metrobüsten sonra pembe bar ve kafeler yapılırsa artık şaşırmayacağız. Elbette ki kadınlara yönelik cinsel tacizi önlemek için yaptırımlar uygulamak, tacizle mücadele etmek ve zihniyet değişimi için çalışmalar yapmak yerine kadınla erkeği toplumsal alanlarda ayrıştırıcı uygulamalarla bu sorunların çözülmeyeceğini biliyor ve bu uygulamaları reddediyoruz. Çok mu oluyoruz, dört kadın laflayıp bira içerek !!!