Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın gece yarısı İstanbul Sözleşmesi’nden çekilme kararına karşı tepkiler sürüyor. İzmirli kadınlar da tepkilerini, çevrelerindeki tepkileri ifade ediyor.

Geçmişte şiddete maruz kalmış bir kadın: Şiddet yüzünden evi terk ettim. Geçmişte yaşamaktan kurtulamadım. Zaten sık sık gördüğüm taciz, tecavüz, şiddet haberleri beni çok yıpratıyordu. İstanbul Sözleşmesi’nden çekilme girişimi bana çok daha çaresiz hissettirdi. Son dönemde kabuslarım, korkularım artmıştı şimdi ise tamamen savunmasız, korunmasız hissediyorum, istismara daha açık kalmış hissediyorum. İstanbul Sözleşmesi zaten uygulanmıyordu ama kaldırılması şiddeti daha çok arttıracak, cezasızlık artacak, kadınlar daha çok şiddete uğrayacak. Buna karşı kenetlenmeli ve direnmeliyiz.

Hastanede çalışan bir büro emekçisi: Özellikle biz uyurken mi alınıyor bu kararlar. Sağlık çalışanları arasında boşanmış kadınlar o kadar çok ki o nedenle kadına şiddeti önlemeye yönelik bu yasa ve sözleşmeler çok önemseniyor.

Hemşire bir kadın: 45 yaşındayım. Gündem o kadar yoğun ki hiçleştirilen meclis, Cumhurbaşkanlığı genelgeleri… İşyerimdeki çoğu çalışma arkadaşım kızgın, üzgün ve umutsuz.
Çevremdeki herkes her şeyin farkında ama sanki bu kararlar onları ilgilendirmiyor gibi duruyorlar. Yorum yapmak istemiyorlar ya da yüksek sesle yorum yapılmıyor… İçimizden konuşur haldeyiz.

Emekli bir öğretmen: 54 yaşındayım. Artık haberleri seyretmek bile istemiyorum ama yine de haberleri seyretmeden olmuyor. Resmen milletle dalga geçiyorlar. Öyle bir noktaya geldik ki sanki yolun sonu gibi. Yine de ümidimizi kaybetmemeliyiz.

Bütün bu olanlar başımızdaki kişinin kendini tek adam görmesinden kaynaklanıyor. Her şey onun iki dudağı arasında. Bir tek kararname ile her istediğini yapıyor. Haritaların sınırları değişiyor. En kaliteli eğitim kurumların, üniversitelerin atananlar tarafından eğitimden uzak hale getirilerek içleri boşaltılıyor. Ne de olsa kendi çocukları yurt dışında eğitim alıyor. Düşünmeyen, sorgulamayan bir gençlik yetiştirilmek isteniyor.

Pandemi sürecinde en çok sağlıkçılara üzülüyorum. Hak ettiklerini alamadıkları gibi bir de şiddete maruz kalıyorlar. Ee, şiddet uygulayanın, kadını öldürenin, çalanın, çırpanın, tecavüzcünün korunduğu bir sistem varken olaylar asla bitmez.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül