Yaptığımız iş yeri gezilerinde hemşire arkadaşlarla hemşireler gününe ve taleplerine dair sohbet ettik. Elazığ Ruh Sağlığı Hastalıkları Hastanesinde çalışan hemşire arkadaşlardan biri hemşireler gününde ya servislere pasta gönderildiğini ya da yemekli, müzikli ve biletli eğlence akşamları düzenlendiğini ancak hemşirelerin yaşadığı zorlukların ve taleplerinin konuşulmadığını söyledi. “Öncelikle orta eleman, tampon görevi yapan birileri olarak görülmek istemiyoruz. Hemşireliğin meslek olarak kabul edilmesini ve gerçekten değer verilmesini istiyoruz. Taleplerimizi yerine getirdikleri zaman işte o zaman kutlama yapalım” diyerek kutlamadan önce hemşirelerin taleplerinin gerçekleştirilmesinin önemini ifade etti.

Başka bir hemşire arkadaş ise şöyle devam etti: “Bizde branşlaşma olmamasından dolayı, her sabah işe gelirken ‘Acaba nerede eksiklik var, beni bugün nereye çekecekler’ diye düşünüp duruyorum. Tüm motivasyonum düşüyor. Biz böyle çalışmak istemiyoruz. Bizim meslek tanımımız olsa bu problemler olmaz. Yüksek lisans yapıyorsun, tanımın olmadığından bir işe yaramıyor. Doktora yapıyorsun, yine meslek tanımın olmadığından bir işe yaramıyor. Artık bizi önemseyip görmelerini istiyoruz.”

Hemşire arkadaşımızın bu sözleri üzerine başka biri giriyor söze. Tayinini isteyeceğini ve bundan dolayı endişelerini dile getiriyor: “Acaba hangi servise verirler beni? Dahiliye hemşiresi mi, genel cerrahi hemşiresi mi, kadın doğum servis hemşiresi mi, acil servis mi, yoğun bakım mı, ameliyathane mi? Tayin istediğimizde korkuyoruz ‘acaba nerede çalışacağız?’ diye. Bunun sebebi de mesleğimizin tanımının olmaması ve branşlaşmanın olmaması.”

‘ÇOCUK BAKIMI İÇİN 8 GECE BEN, 8 GECE EŞİM NÖBETTE’

Bir hemşire arkadaşımız da kreş talebinin aciliyetinden bahsetti. Eşinin de sağlık emekçisi olduğunu, çocuklarına bakmak için ayda 8 gece kendisinin, 8 gece eşinin nöbet tuttuğunu şöyle anlatıyor: “Yani ayda 16 gün birbirimizi görmüyoruz. Nöbet sonrasında da çok yorgun olduğumuz için birbirimize ve çocuğumuza zaman ayıramıyoruz” diyen hemşire, çocuk bakımını bu şekilde çözmeye çalışan birçok sağlık emekçisi olduğunu ifade etti. “Eğer hastanenin kreşi olsaydı bu sorunları yaşamazdık. Her iş yerinde 7/24 açık 0-4 yaşa kadar hizmet veren kreş açılmalı. İşte biz o zaman kutlama yapabiliriz” diye ekledi.

Başka bir hemşire ise yıpranma payı talep ediyor. “Dayak yiyoruz, öldürülüyoruz, hastalardan enfeksiyon bulaşıyor. Düşünsenize tedavisi olmayan hastalıklar bulaşan arkadaşlar oldu. Kovid döneminde kaybettiğimiz birçok meslektaşımız oldu ama yine de yıpranma payı istediğimiz gibi verilmedi meslek hastalığı sayılmadı” diyen hemşire, artık görülmek istediğini söyledi, şu talepleri sıraladı:

• “Gece nöbetleri için tazminat ödensin istiyoruz.

Performans sistemi kaldırılsın, tek kalemde maaş verilsin ve emekliliğe sayılsın istiyoruz.

• EYT çıktı. Bir çoğumuz yıllarca emekli olmayı bekledik ama ne yazık ki emekli olamıyoruz. Emekli tazminatı bir işe yaramıyor, emekli maaşıyla geçinemeyiz.

• Şu an yoksulluk sınırı altında maaş alıyoruz. Bunun düzeltilmesini, refah içinde yaşamayı çok isterdik.

Gerçekten kutlama yapılacaksa isteklerimizi yasalaştırıp hemşireler gününü öyle kutlasınlar ve kutlayalım.”

“Kimin torpili kuvvetli ise o müdür oluyor” diyen bir diğer arkadaş ise liyakate dikkat çektikten sonra “Komik olmasınlar. Bu kadar sorunun olduğu ve bize kıymet verilmeyen dönemde hemşirelere yılda bir defa kutlama yaptırıp kandırmasınlar” dedi.

SES olarak yaptığımız ziyaretlerde hemşirelerin neler istediğini yerinde görerek anlamış olduk. Hemşirelerin taleplerini ise burada yeniden tekrarlıyoruz:

• İnsanca yaşamak, insanca çalışmak istiyoruz.

• 20’nci hizmet yılından sonra gece vardiyaları kaldırılsın.

• Her iş yerine 7 /24 açık kurumsal kreş açılsın.

• Performans kaldırılsın, emekliliğe yansıyacak tek kalemde maaş verilsin.

• Sağlıkta her türlü şiddete son verilsin.

• İş güvenliği ve can güvenliği istiyoruz.

• Yıpranma payı 5 yıla 1 yıl verilsin.

• Gece nöbetleri 2 vardiya sayılsın.

• Mobbinge ve baskıya son verilsin.

• Lojman hakkı verilsin

Fotoğraf: Ekmek ve Gül