Sakarya’nın Kaynarca ilçesinde yaşayan, 9 aylık hamile ve 10 aylık bir bebeği olan Emani El Rahmun geçtiğimiz temmuz ayında önce tecavüze uğramış sonra bebeğiyle birlikte öldürülmüştü. Emani’nin öldürülmesi davasının 1. duruşması Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinde görülmeye başlandı. Kadınların ve kadın örgütlerinin müdahil olmak istediği davada sanıklar için ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası isteniyor.
Büyük bir yoğunluğun olduğu duruşma salonunun önünde ‘idam’ sloganları atılırken İnsan Hak ve Hürriyetleri İnsani Yardım Vakfı (İHH) ve Memur-Sen üyeleri duruşmaya alındı, ancak gazeteciler “Yer yok” dendi. Salona gazetecilerin yanı sıra Eğitim ve Bilim Emekçileri Sendikası (Eğitim Sen) Sakarya Şubesi üyeleri ve davayı izlemeye gelen kadın örgütleri de alınmadı.

SANIK KARACAL ÖNCEKİ YARGILANMASIYLA İLGİLİ ‘İFTİRA’ DEDİ

Sanıkların salona getirilmesiyle sesler yükseldi. Sanıkları baro tarafından görevlendirilen avukatlar savundu. Sanıklar Birol Karacal ve Cemal Bay’ın kimlik tespiti ile başlayan duruşmada sabıkası olmadığını söyleyen Birol Karacal’a hakim daha öce yargılandığını hatırlattı. Karacal, “Daha önce bir kadın bana iftira atmıştı” dedi.
İlk olarak Cemal Bay dinlendi. İfadesinde Emani’nin eşi Halid El Rahmun ile bir düşmanlığı olmadığını söyleyen Bay, olayı nasıl gerçekleştirdikleri anlattı. “Gece Birol beni çağırdı, beni aldı gitti. Saat 03.00 gibi evinin önünde servisten indik. Ne yapacağımız konusunda bir şey söylemedi. Binanın merdiven boşluğundaki pencereden içeri girdi. Kapıyı açtı, ben de içeri girdim. Birol kadının olduğu odaya gitti. Kadın yerde uyuyordu. Birol üzerine atlayıp ağzını eliyle kapattı. Bağırınca ensesine yumrukla vurdu. Bana ‘Sen de vur’ dedi. Ben de vurdum, hareketsiz kaldı. Çocuk ağlıyordu, ben elimle ağzını burnunu kapattım. Birol eline bez aldı, çocuğun boynuna düğüm attı. Birden sesi kesildi. Birol kadını omzuna aldı, bana da ‘Çocuğu al’ dedi. Arabanın arka koltuğuna koyduk. Dağa gittik, hava karanlıktı. Kadını arabadan indirdi ormanlık alanda. Kadına tecavüz etti. Kadın baygındı, tecavüzden sonra ‘Sen de tecavüz et’ dedi. Birol söyleyince ben de tecavüz ettim. Hamile olduğunu bilmiyordum. Oradan başka bir ormanlık alana götürdük. Sonra Birol eline sopa alıp kadının yüzüne ve başına birçok kez vurdu. Kadının sesi çıkmıyordu, Birol ‘Bana yardım et’ dedi. Üzerlerine dal ve çalı çırpı örttük. Birol beni evime bıraktı. Kadının üzerinde küpeleri vardı. Birol çıkarttı bana verdi, cebime koydum. Evime gittim, uyudum. Muhtar beni çağırdı, camiye girdim o arada küpeleri kağıt mendile sarıp lambanın kenarına sıkıştırdım. Muhtar ile karakola gidip, olayı anlattım, ifademi verdim.” Olaydan sonra Halid Al Rahmun’u da öldürmeyi planladıklarını da ifade eden Cemal Bay, “Birol olaydan bir gün önce bana söylemişti, Halid’in eşini balkonda gördüğünü ve beğendiğini söylemişti. Hamile olduğunu fark ettim ama tecavüze devam ettim. Birol kendisine ait silahla ‘Halid’in ensesine vururuz’ demişti. Ben de kabul etmedim. Birol, ‘Olaydan sonra Halid’in evine gidip onu bekleyeceğiz, silahı ile ensesine vurup kadın ve çocuğun bulunduğu yere götüreceğiz, onu da öldüreceğiz’ dedi” diye konuştu.

İKİ SANIKTAN DA AYNI BAHANE: KANDIRILDIM

Cemal Bay sonrası Birol Karacal’ın ifadesine geçildi. Karacal olayın tamamına yakınını anlatırken, Bay’ın anlattıklarının tam tersi şeyler söyledi. Karacal, Hamid El Rahmun ile bir düşmanlığı olmadığını, Bay’ın kendisiyle günlerce konuşup onu kandırdığını dile getirdi ve “Kandırıldım!” dedi. Sadece tecavüz suçunu işlediğini söyleyen Karacal, “Ben cinayet işlemedim” savunmasında bulundu. Sanık Bay da aynı savunmada bulundu.

‘BEN ONLARA NE YAPTIM Kİ BANA BÖYLE YAPTILAR'

İfade veren Emani’nin eşi Halid Al Rahmun, şikayetçi olduğunu belirterek o günü anlattı:
“Ben olayın nasıl olduğunu görmedim. Eşim ve oğlum öldürüldü. Birol komşum, Cemal’i de iş yerinden tanıyorum. Eşim hamile olduğu için o gün iş yerinden 06.30’da izin alıp, eve doğru yola çıktım. Eşim o gün doğum yapacaktı. Doktora götürecektim. Eve gittiğimde dış kapı açıktı. Eşim ve çocuğumu göremedim. Eşimin çantasında eksik yoktu. Terlik ve ayakkabısı oradaydı. Korktum, endişelendim. Ağlamaya başladım. Yüksek sesle ağlayınca Birol’un eşi geldi. Kapılarımız karşılıklı, eşim ve oğlumun hastaneye gitmiş olabileceğini söyledi. Birol’u sordum. O da ‘Siz beraber gittiniz işe’ dedi. Fabrikada Birol’un olmadığını söyledim. Birol’un hastaneye götürmüş olabileceğini söyledi, ben de öyle düşündüm. Birol’u telefonla aradım. O da ‘Haberim yok, babam hasta, o yüzden çıktım’ dedi. Bana oğlu gibi davranan İsmail hocayı aradım. Hastaneleri araştırmaya başladı. Ben evde kaldım. Kaynarca Hastanesi’nden beni arayarak, eşim ve çocuğumun orada olmadığını söyledi. O sırada Birol geldi. Evine girdi. Ben acil bir şey vardır diye yanına gitmedim. Polise gittim, durumu anlattım. Ben polisteyken Birol sık sık aramaya başladı beni. Polisin dikkatini çekti. Birol’un telefon numarasını isteyip, aradılar. Birol cevap vermedi. Polis benim telefonumdan Birol’u aradı. Daha sonra polis Birol’u karakola getirdi. Evde parmak izi alındı. Polis koltukta kan buldu. Ben görmemiştim. Birol ile aramızda sorun yoktu. Eve ilk taşındığımda Ramazan’ın birinci günü bizi yemeğe çağırdılar. Ramazan boyunca da bize yemek getirdiler. Bir iki kere ailece görüştük.” Emani’nin babası Muhammed Abdulhadi Ali Al Rahmun da sanıklar için en ağır cezayı istedi. Sanıklarının tutukluluğunun devamına karar verilirken, duruşma 15 Ocak tarihine ertelendi.

‘TACİZE UĞRUYORUZ SESİMİZİ ÇIKARAMIYORUZ’
Emani’nin Sakarya’da yapılan cenaze törenine katılan mülteci bir kadın “Biz de tacize uğruyoruz, sesimizi çıkaramıyoruz. Mahkemeye başvurmak istedik bir şey çıkmaz dediler. Sürekli bu sorunlarla karşılaşıyoruz, evimize giderken bile korkarak gidiyoruz” diye haykırmıştı.