Geçtiğimiz günlerde Çiğli’nin Güzeltepe Mahallesi’nde bir kahvehanede 25 Kasım dolayısıyla bir araya gelen kadınlarla etkinliği, kadınların örgütlenmesini ve mücadelesini konuştuk.
“Birbirimizden haberdar değiliz. İnsanların arasında duvar var, sanki artan betonlaşma ile birlikte insanlar da birbirinden soğudu. Bu nedenle örgütlenemiyoruz, bu da bizi zayıf yapıyor” diye anlatıyor kadınlar yaşamlarını.

Mahalledeki etkinliğe soğuk ve yağmurlu havaya rağmen çok sayıda kadının katılması ve sonuna kadar dinlemeleri kendilerini şaşırtmış. Kadınların bundan sonraki hedefi daha çok bir araya gelmek, sorunlarının çözümüne birlikte kafa yormak.

‘KENDİMİZDEN ÇOK ÖDÜN VERDİK’

Tekstil işçiliğinin yaygın olduğu mahallede görüştüğümüz kadınların hepsi ev emekçisi. Fidan Yıldız 24 yıldır mahallede yaşıyor. “Bu zamana kadar kendimizden çok ödün verdik, hâlâ veriyoruz. O kadar emek verdim, dönüp baktığımda kendim için bir şey yapmadığımı görüyorum. Eğer çalışsaydım, belki ben de sistemdeki bozukluklara karşı mücadeleye bir katkı sağlardım” diyor. 7 yıl eşinin Alzheimer hastası halasına bakan Yıldız, şimdi de kayınvalidesine bakıyor. 25 Kasım’da İzmir genelindeki eyleme bu yüzden katılamamış. “Sorumluluklar bizi dışarıdaki mücadeleden alıkoyuyor” diyor. Kadınların evden çıkıp, bu etkinliğe gelmeleri onu çok mutlu etmiş. “O gün duygularımızı paylaştık birbirimizle. Aynı fikirde olduğumuzu, hepimizin aynı tepkileri verdiğini gördük. Yapmak istediğimiz çok şey var ama ya ekonomik olarak ya da erkek egemen yapı nedeniyle yapamıyoruz” diyor.

AKP’nin kadınları saf dışı etmek istediğini dile getiren Yıldız, “Kadınlar evde otursun, çocuk baksın, eşlerine itaat etsin istiyorlar, yasal haklarımızı gasbetmeye çalışıyorlar, müftülük nikahı mesela. Kadınlar nafakadan mahrum kalacak, bir şey talep edemez hale gelecek. Kocası dövse de boşanamayacak, öldürülse de o evden çıkamayacak. Kadınların dayanışması çok önemli” diyor.

‘KADINLARI KABUKLARINDAN ÇIKARABİLİRİZ’

Nursel Kaplan çok yakınındaki bir kadının yıllarca eşinden şiddet gördüğünü, hiçbir şey yapamadığını, küçük kızının da gördüğü dayak ve işkence nedeniyle sırf baba şiddetinden kaçmak için küçük yaşta evlendiğini anlatıyor.

Kadınların, “Şu ne der, bu ne der” kaygısını bir kenara bırakması gerektiğini düşünüyor Kaplan, “25 Kasım etkinliğine davet etmek için evine gittiğimiz kadın bize şiddet gördüğünü söyledi, etkinliğe de geldi, avukat arkadaşa söyler diye düşündüm ama söylemedi. Başka şiddet gören arkadaşlarımız vardı, anlatamadılar. Bu etkinliklerle kadınları kabuklarından çıkarabiliriz” diyor.

‘DAHA ÇOK BERABER OLACAĞIZ’

Elif Çelik çocukları olmadan önce tekstilde çalışıyormuş. Etkinliğe katılamamış ama katılan arkadaşından dinlemiş. “Bunlar önemli. Mahallede Kadın Dayanışma Merkezi var, belediyenin. Oraya İngilizce kursuna gidiyorum. Ama kadınların çoğu buralardaki kurslara da katılmıyor. Kadınlar bir adım atsa devamı gelecek, ama o ilk adım önemli. Daha sık bir araya geleceğimiz alanlar olmalı. Birbirimizden haberdar değiliz. 13 yıldır karşı komşuma gitmiş değilim. Bu nedenlerle örgütlenilemiyoruz. Daha çok beraber olacağız, yan yana geleceğiz. Fikirlerimizi, dertlerimizi paylaşacağız. Kimin derdi varsa ilgileneceğiz. Bana ne deyip geçiyoruz. En büyük kötülük bu bence” diyor.

Erengül, 23 yıl çalışıp emekliliğe hak kazanmış ama tam 12 yıl yaşının dolmasını beklemesi gerekmiş. Halen 7 yılı var. “Ben de etkinliğe iki-üç kadın gelir diye düşünüyordum ama öyle değildi ve artık kadınların kafasında da bir şeyler oluştu diye düşünüyorum. Bir şeyler yapmak istiyorlar. Daha çok bilgilenelim, daha çok kadın bir araya gelsin istiyoruz. Panellerin devamını istiyoruz. Bunları birlikte gerçekleştireceğiz. Kadınlar istesin yapamayacakları şey yok” diyor.