Kocaeli’nin Körfez ilçesindeki Yavuz Sultan Selim, Çamlıtepe ve Barbaros Mahalleleri, ağırlıkla göçle gelenlerin yerleştiği yerler. Sokaklarda yoksulluğun emareleri hemen fark ediliyor. Bu mahallelerde bulunan üç ilkokulda okuyan çocuklarına öğle aralarında evden yemek getiren velilerin menüleri akşamdan kalanlar, ekmek arası patates ya da ekşimiş ayran. Meyve ve et gören ise yok. Yaşadıkları yoksulluğun çocuklarına yansıdığını belirten anneler “Keşke okulda çocuklarımıza ücretsiz yemek verilse. Çünkü yemek getiremeyen ailelerin çocukları okulda aç açına bekliyor” diye konuştu.  

Mahalledeki Yavuz Selim, General Edip Bayoğlu ve Çamlıtepe 100. Yıl Atatürk İlkokulu öğrencilerinin ve ailelerinin yaşadıkları benzer. Bu üç okulun yakınlarında bulunan parklarda çimlere ve banklara kurulan sofralardaki temel gündem: yoksulluk ve hayat pahalılığı…  

‘EKŞİMİŞ AYRAN, EKMEK ARASI PATATES’

Okulun karşısındaki parkta öğlen arası küçük çocuğunu yalvar yakar komşusuna bırakıp geldiğini belirten Emine yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Ekşimiş ayran ve ekmek arası patates kızartması getirdim. Ben artık hangisini yedireceğimi değil, ne yedireceğimi düşünüyorum çünkü seçenek yok. Evim kira, eşim düzenli çalışmıyor. Keşke okullarda çocuklara yemek dağıtılsa.” Çocuklarına makarna getiren Seher, mahallenin göç aldığını toprağını terk edip gelenlerin burada oturduğunu söylüyor. Çocuklarının, mevcudu 42 kişi olan, havasız sınıflarda ders gördüğünü anlatan Seher “Kantin pahalı. Asgari ücretle çocukların ihtiyaçlarını karşılamak, geçinmek çok zor. İnanın yetişemiyoruz” ifadelerini kullanarak kendilerinden daha kötü durumda olanların da olduğuna vurgu yapıyor.  

‘EVDE KITLIK VAR, OKUL PARA İSTİYOR’

Yaşadıkları sıkıntıların yanı sıra okuldan istenen paraları karşılamakta güçlük çektiklerini dile getiren 4 çocuk annesi Aynur “Okul ihtiyacı için ‘Getir para getir para’ deniliyor. Para yok. Şu an evde kıtlık var. Eşim çalışıyor ama yarın kış geliyor. Çocuğun montu yok. Ben hastayım ama ilaç dahi alamıyorum” dedi. Evlerine tek maaş girdiğini ama sadece kiraya 4 bin lira ödediklerini söyleyen başka bir kadın ise “Devletten yardım destek de yok. Evde şu an kıyamet var. Yemeğin yanına içecek alamıyoruz. Durumumuz budur” diyerek anlatıyor yaşadığı çaresizliği.  

‘KIZLARIM OKUSUNLAR, KOCA ELİNE BAKMASINLAR’

‘Okullarda 1 öğün ücretsiz yemek verilsin’ kampanyasını haberlerde gördüğünü ve gerçekleşmesini çok istediğini söyleyen bir kadın ise bazen akşamki yemeği ısıtıp çocuğuna getirdiğini belirterek “Bazen getirdiğim yemeği yemiyor. Aç açına derse giriyor. Oturduğumuz ev sobalı, kış kapıda. Bunca zorluğa katlanıyorum ki iyi bir gelecekleri olsun. Biz kadınları okutmadılar. Benim üç kızım da ne olursa olsun okuyacak. İşi olacak. Ben gibi koca eline bakmayacak. Bizi böyle çaresiz bıraktılar”

HER AİLE YEMEK DE GETİREMİYOR

Çamlıtepe’de bulunan 100. Yıl Atatürk İlkokulunun önündeki parkta çocuğuyla oturan bir kadın ise imkanı iyi kötü yemek getirenlerin yanında okula öğlen yemeği getiremeyen aileler olduğuna dikkat çekerek “Çünkü evde yemeği yoktur. Annesi gelemeyen çocuklar okul bahçesinde aç açına bekliyor” diye konuştu.  Geçinmekte zorluk çektiklerini bu nedenle İŞKUR’a başvurduğunu söyleyen Ayşe “Epey uzaktan geliyorum. Her gün ne yedireceğimi düşünmek çok zor. Bazen var bazen yok. Aç açına gezen, derse giren çocuklar var. Okul durmadan para istiyor, en son yazıcı alınacak diye. Kitap için 50 TL istiyorlar” dedi.  

‘KENDİMİZİ BOŞ VERDİK BU ÇOCUKLAR NE OLACAK?’

Hülya ise vergi dairesinde işi olduğu için çocuğuna beslenme hazırlayamadığını komşusundan rica ettiğini söylüyor ve ekliyor: “Okuldan istenen tonla şey eksik. Çocuğun ayakkabısı, eşofmanı yok. Kırtasiye malzemelerimiz eksik. Yumurta, süt alamıyoruz. Ne yedireceğim ki çocuğa? Ben kendimi boş verdim, bu çocuklar ne olacak diye düşünüyorum.”

‘EN SON NE ZAMAN ET YEDİK HATIRLAMIYORUM’

Haftada bir gün oturduğu binanın merdivenlerini temizlediğini ve ayda sadece 90 TL aldığını belirten Fikriye ise “Artık isyan ediyorum. Eşim inşaatta çalışıyor. Çocuklarım küçük. Evden uzaklaşamıyorum. Öğlen çocuklara ekmek arası akşamdan kalma domates ve salatalık getirdim. Bazen çocuklarım getirdiklerimi yemiyor. Ekmek arası peynir getirdim. Ağladı yemedi aç açına derse girdiler. Eldeki para ile bir şey gelmiyor. Faturalar, kira, giyim kuşam o kadar zorlanıyorum ki anlatamam. En son ne zaman et yediğimi ve çocuklarıma yedirdiğimi hatırlamıyorum” dedi.  

KIŞIN YAĞMUR ALTINDA YEMEK YEDİRİYORUZ
İki çocuğu farklı okullarda okuyan Halide “Diğer çocuğum da bu parka geliyor. Özellikle kış aylarında çok zorlanıyorum, yağmur altında yemek yediriyoruz. Okul para istiyor. Biz de mecbur veriyoruz. Çocuk geride kalmasın diyorum. Durumum olmadığı halde o parayı bulup veriyorum. Yazıcı için 250 lira istediler. Ancak yarısını verebildik” dedi. General Edip Bayoğlu İlkokulu bahçesinde çocuğunu bekleyen Şengül, eve götürecek ekmeği olmayanlar olduğunu belirterek “Bana ramazan ayında erzak, kışın toz gibi kömürü vereceklerine çocuğuma bir öğün yemek versinler ki kafamız rahat olsun” diye konuştu. Engelli bir çocuğu olduğunu kızının ise yeni işten çıkarıldığını anlatan bir başka kadın ise “Geçimimizi 3 bin lira olan engelli maaşımızla sağlamaya çalışıyoruz. Neye yetecek bilmiyorum. Ücretsiz bir öğün yemek kampanyası gerçekleşirse küçük çocuğun öğlen yemek masrafını ve her ne yapacağımı düşünmem” dedi.