Merhaba Ekmek ve Gül okurları;

Ben Birleşik Metal-İş Sendikasının örgütlü olduğu bir metal fabrikasında çalışıyorum. Fabrikada çalışan işçilerin çoğunluğunu genç ve kadın işçiler oluşturuyor.
Öncelikle sizlere çalışma koşullarımdan bahsetmek istiyorum. Üç vardiya olarak çalışıyoruz. Fabrikanın ağır çalışma koşullarının olduğu, çoğunluğunu kadınların oluşturduğu toplam 20 kişinin bulunduğu bir bölümde çalışıyorum. Biz bin 900 TL maaş ve ikramiye alıyoruz. Eğer devamsızlık ya da hatalı üretim yapmazsak 100 TL devamsızlık primi alabiliyoruz. Ama saat ücretini, eski asgari ücret üzerinden vermek istiyorlar. İşçiler bu durumla ilgili sendikanın net bir tavır göstermesi gerektiğini söylüyor.
İşçilerin çoğunluğunu 18-23 yaş arasında gençler oluşturduğu için de rekabet ortamı daha çok yaratılıyor. Oldukça disiplinli hataya izin vermeyen bir çalışma şeklimiz var. Bu durum da işçiler arasında üretim rekabetini artırıyor. Örneğin bir işçi eksik malzeme bıraktığında diğer işçi onu ustabaşına şikayet ediyor. Sendikalı oldukları halde çalışan işçiler kıdem alabilmek için sürekli birbiriyle rekabet halinde.
Ben daha önce sendikalı bir fabrika da çalışmadım. Şimdi çalıştığım fabrika da da sendikaya üye olan işçiler ile üye olmayanlar arasında bir ayrımın olduğunu görüyorum.
Örneğin, çalıştığım bölümde 5 işçi sendikaya üye olmuş ama komiteye bizim bölümden kimse seçilmemiş. Bu bölümde sendikaya üye olan işçilerle komitedekilerin bir iletişimi yok. Yani bizim yaşadığımız sorunları nasıl aktaracağımız da ayrı sorun.
Kadın işçi sayısının fazla olduğu metal fabrikalarında bizlerin sorunları çok da görünür olamıyor. Erkek işçilerin bile çalışmakta zorlandığı makinalarda çalışmak zorunda kalıyoruz. Ayrıca vardiyalı çalışma, üretimin performansa dayandırılması ve evde de devam eden mesai yüzünden daha çok yıpranıyoruz.
İşçi kadınların taleplerini ve sorunlarını dile getirdiği 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü yaklaşıyor. Geçen senelerde 8 Mart etkinlikleri olarak sendikalar, fabrikalarda karanfil dağıtarak ya da kadın işçiler ile birlikte salon etkinlikler düzenleyerek kutlamışlar. Her gün kadınlar üzerinden yeni politikalar üretilirken kadınlar ve çocuklar şiddete, tacize uğrarken, yaşam hakları ellerinden alınırken salonlarda bir araya gelinerek etkinlik yapılmasından ziyade artık kadınların 8 Mart’ta güvenceli iş, eşit ücret talepleri ile daha çok alanlarda olması gerekiyor.