Ben bir tekstil fabrikasında çalışıyorum. Geçen yıl yine kıdem tazminatının fona devredilmesi tartışılıyordu. 24 yıldan fazla çalışan bir abla vardı işyerinde, 56 yaşında... Sırf kıdem tazminatından olmamak için işyeri ile anlaşma yaparak çıktı. Kadın 24 sene çalışmış, emek vermiş. Emeğini neden bıraksın? Emekliliğine de zaten bir yıl kalmıştı. Belki de daha az. Kalan kısmını evde geçirdi.
Ben de daha önceki çalıştığım işyerinde 56 milyar tazminat aldım. Yıllar geçtikçe iyi para birikiyor. Kiminin kredi borcu oluyor. İşten çıkmak zorunda kalıyorlar. Borçsuz insan mı var? Bazen bakkala bile ekmeği borçlanıyoruz. Kiminin ev, kiminin araba borcu var. Kimi çocuğunu evlendirecek. Çoğu insan ya işyeri ile anlaşıyor ya da primini, 3600 gününü doldurup çıkıyor tazminat için.
Hepimiz kaygılıyız. Bizlere fona devredilecek denildi. Parça parça verilecekmiş. Kıdem tazminatımızın ne olacağını bilmiyoruz...
Şu an çalıştığım işyerinde çok eski değilim. Ama uzun yıllar çalışırsam alacağım birikir. Geçenlerde bir kadın arkadaş ile sohbet ediyorduk. Altı yıldır bu işyerinde çalışıyor, kıdemini hesaplattı, 24 bin alacağı varmış. Hamile, işten çıkmayı düşünüyor. Parasız hiç bir şey olmuyor... 24 milyon biz işçiler için büyük para. Birçok ihtiyacı giderir. Benim önceki işyerimden kıdem tazminatımı aldığımda biraz birikmişim vardı, borçsuz ev aldım. Kıdem olmasaydı alamazdım. Çünkü gün geçtikçe biz işçilerin hayatı daha da zorlaşıyor.
Daha önce sendikalı işyerinde çalışıyordum. Sendikanın olduğu yer sendikasız yerden daha iyidir. Şimdi çalıştığım işyerinde sendika yok. Çalışanlar sendikanın ne olduğunu bilmiyorlar. Ne tür haklar kazanacaklarının farkında değil. Üç ayda bir tam ikramiye alsak kötü mü olur? Sendikalı işyerinde çalışırken üç ayda bir tam ikramiye alıyorduk. Cebimizde paramız oluyordu. Şimdi bir liraya muhtaç olduğumuz zamanlar oluyor. 1500 TL maaş yetmiyor. Kira da vermesek yetmiyor. Bir meyve suyu 3 lira. Market, pazar çok pahalı.
Önceki yıllar Ramazan ayında kumanya veriyorlarmış. Şimdi giyim çeki vereceklermiş. Kendi mağzalarından alışveriş yapalım diye... Biz ne yapalım kıyafeti? Belki kıyafete ihtiyacımız yok. Ya senin mağzanda aradığımızı bulamazsak? Bir de bizlerin önceliği karnımızı doyurmak. Ramazanda yemek çeki versinler, ihtiyaçlarımızı alırız.
Kıdem tazminatı kaldırılırsa biz işçilerin hiçbir güvencesi olmayacak. İşten çıkartmalar artacak. Birçoğumuz işten atılma korkusu ile patronun her söylediğine boyun eğeceğiz. İki kişinin işini bir kişiye yaptıracaklar. Kimsenin sesi çıkmayacak. Bir önceki çalıştığım işyerinde her makineye bir toplayıcı vermeleri gerekirken beş makinaya üç kişi bakıyordu. Sekiz saat aynı hareketi yapıyorsun. Bant sistemi olduğundan durup dinleneyim deme şansın da yok. İşte iş kazaları böyle oluyor. Şu an çalıştığımız işyerinde de aynı şey olacak. Az sayıda kişiye çok iş yaptırılacak.
Diyorlar ki 15 yıl çalışman gerekiyor kıdem tazminatımızın bir bölümünü alabilmek için. Geri kalanını emekli olunca alacakmışız... Ben günde iki paket sigara içiyorum. Benim emekli olacak kadar çalışabileceğimin garantisi var mı? Doğanın tabiatı bile değişti. Yediğimiz içtiğimiz her şey hormonlu. İklimler bile değişti. Martta kısa kollu ile işe gittik. Şimdi hırka ile çalışıyoruz.
Biz tazminatımızın işsizlik fonu gibi fona devredilip nereye gittiğini bilmediğimiz bir uygulama istemiyoruz. Kıdem tazminatı bizim hakkımız.