Merhabalar ben Hilal,
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi öğretim görevlisi Mustafa Yahya Metintaş’ın cinsel tacizine uğradım, bunu emniyete bildirdim ve geçtiğimiz hafta mahkemede “gereği düşünüldü”, 7 ay 15 gün hapis cezası verildi.

Olay başıma geldiğinde başvurduğum polisler “Şahit olmadığı için savcılık dava bile açmayabilir, açsa bile bir sonucu olmaz büyük ihtimalle” demişlerdi ve orada düşündüm; ben ne için şikayet ediyorum? Dava açılsın, o olsun, bu olsun diye mi? Evet. İlle de ceza alsın diye mi? Eeh bi zahmet. Ben bir ceza alır umuduyla ve hiç olmazsa siciline işler bir daha böyle bir şeye kalkışırsa sabıka kaydı çıkar düşüncesiyle bu yola çıktım (zaten sessiz kalmam bir seçenek değildi). Bu arada kendisinin akrabaları tarafından da tacize uğradım ve tehditler aldım. İlginç olan, kişinin ablasıydı bu konuşmayı yapan ve bizim okulda Tıp Ana Bilim Dalı Başkanı kendisi. Bazı sorular hızla geçti aklımdan; nasıl mevkiini kullanıp öğrencinden faydalanmaya çalışırsın? Nasıl hafife alıp gözdağı vermeye çalışırsın? Nasıl yaptığının üstünü unvanlarla, ailenle kapatmaya çalışırsın? Bu soruların cevapları aslında basit oluyor, çok örnek var. Sadece yaşayan kişi siz olduğunuzda inanmak ve kabullenmek daha zor olabiliyor.

Bu süreçte yanımda olan herkese teşekkürler. Eskişehir Ekmek ve Gül Üniversiteli Kadın Topluluğuna teşekkürler; beni avukatıma onlar ulaştırdı ve öyle güzel gelişti ki her şey... Böyle olaylarda öyle kimseler vardır ya “Onunla karşılaşmasaydım süreç nasıl ilerlerdi bilmiyorum” dediklerimiz, o kişi sevgili avukatım Neriman Ersin, iyi ki kadınlar var. Bu düşündüklerim, hissettiklerim bir yana hep duyduğunuz gördüğünüz şeyleri tekrar edeceğim şimdi: SUSMAYIN... KORKMAYIN… SEVGİYLE KALIN...