Merhabalar. Ben 20 yaşında genç bir kadın işçiyim. Tuzla’da bir metal fabrikasında çalışıyorum. Çalıştığım iş yerinde çocukları olan kadın arkadaşlarım her gün çocuklarına hasret çalışıyorlar. Kimisi haftada bir, kimileri iki haftada bir çocuklarını görebiliyor çünkü kadınlar artık çocukları için ek iş aramak zorundalar. Buldukları ek iş ile de en azından çocukları büyükanneleriyle güzel vakit geçirsin diye çabalıyorlar. Peki neden çocuklar anneleri ile değil de büyükanneleriyle vakit geçiriyor? Çünkü kadınların aldığı ücretler yetmiyor. Fazla mesai yapıyorlar. O da yetmiyor. Üzerine bir de geçinebilmek için ek iş yapan işçi kadınlar, çocuklarına nasıl vakit ayıracaklar? Yeri gelince “Her aileye üç çocuk lazım” diyorlar. Ama o çocukların karnının nasıl doyacağını söylemiyorlar. Ben fabrikadaki işçi arkadaşlarımdan bunları duyunca utanıyorum. Neden bir anne ve çocuk hasret çekiyor? Biz kadınlar hayatın her alanında bin bir türlü zorluğu yaşıyoruz? Fabrikada, evde, sokakta yetmediği gibi beynimizde de geçim derdi ile boğuşuyoruz.

Fotoğraf: Freepik