Günlük hayatı sürdürebilmek için gerekli en temel tüketim maddelerinin etiketlerinin her gün değiştiği bugünlerde milyonlarca emekçinin gözü kulağı 2022 yılı için belirlenecek asgari ücretteydi. Açıklanan yeni rakam oransal olarak ciddi bir artışı gösterse ve emekçileri kısmi olarak memnun etse de açıklandığı gün itibariyle yeni asgari ücret değerini kaybetmeye başladı bile. Biz de Batıkent Kardelen Mahallesi’nde kadınlarla yeni asgari ücreti değerlendirme imkânı bulduk. Yeni belirlenen asgari ücretin biz kadınların asgariye mahkum edilen hayatlarımıza çare olup olamayacağını gelin onlardan dinleyelim.

‘ESKİDEN YASTIK ALTI YAPARDIK, ŞİMDİ BORÇ İÇİNDE YAŞAR OLDUK’

Emekli olan Naime Abla üç ayda bir emekli maaşı alanlardan. Yani kendisi asgari ücreti dahi alamıyor. Naime Abla’nın yeni asgari ücret halkın cebine ulaşmadan erdiğini şöyle anlatıyor: “Verdikleri para pul oldu. Eskiden bizler köşeye yastık altı yapardık şimdi bu paralarla yastık altına bir şey koymak bir yana borç içinde yaşar olduk. Yastık altındakileri çıkarın diyenler kendi çaldıkları paraları çıkarsınlar esas. Bu paraları halka dağıtsalar emekli de asgari parayla yaşayan da rahat eder. Saraylarda yaşayanlar bizleri asgari yaşamaya mahkum ettiler. Bizler açız, bizleri açlığa mahkum ettiler. İşçi sınıfı çalışsın onlar yesin ne ala memleket. Bir an evvel örgütlenmemiz lazım. Bu asgari yaşamla daha fazla yaşanılamaz. Çoluğumuzu çocuğumuzu bu şartlar altında okutamıyoruz. Okusa da işsiz kalıyor gençlerimiz. Ümitsizler, geleceğe dair planları yok oldu.”

‘DEĞERİ GEÇEN YILDAN DÜŞÜK’

Asgari ücretle çalışan Sevim’in ise görüşü şöyle: “Geçen yıl asgari ücretle 350 dolar alınırdı bu yıl ki açıklanan asgari devletin ücretle 270 dolar alınıyor. Söz de asgari ücretin arttığı söyleniyor ama bir önceki yıldan daha düşük verdikleri para.”

‘DEVLET İŞTEN ÇIKARMALARI YASAKLAMALI’

Pınar, yeni belirlenen rakamın işvereni zorlayacağını söyleyerek işten çıkarmaların artacağı endişesi yaşıyor. Talebi net: “Devletin işten çıkarmaları yasaklaması gerekiyor.” Alev’in sözleri ise şöyle: “Benim gibi özellikle pandemiyle birlikte zor ayakta duran küçük işletmelerin vay haline. Hükümetin küçük işvereni de rahatlatacak politikalar geliştirmesi lazım.”

‘İŞTEN ATILIR MIYIZ KORKUSU YAŞAR OLDUK’

Yasemin, emekli ama çalışmak zorunda olan üniversitede bir çocuk okutan asgari ücretle yaşayan bir kadın. Hukuk bürosunda çalışıyor. Fiyat artışları durdurulmadan maaşlardaki artışın hiçbir şeye yaramayacağı görüşünde: “Asgari ücret ister 4 bin 253 lira isterse 10 bin lira olsun her gün gelen zamlar durdurulmazsa yaptıkları zammın maaşlarımıza hiçbir etkisi yok. Hayatımızı kolaylastırmadığı gibi işten atılır mıyız kaygısı içerisinde yaşıyoruz. Psikolojimiz hiç iyi değil. İşten atılmaların önüne geçilmesi için yeni planlamaların yapılması gerekiyor. Bakan Nebati doğru söylüyor, biz çalışanların canımızdan başka kaybedecek bir şeyimiz kalmadı artık canımıza tak etti. Tek çaremiz örgütlü mücadele etmek.”

SEÇİM KANDIRMACASI

Emine, verilen zammın seçim yatırımı olduğu görüşünde: “Zaten böyle olacağını biliyorduk. Seçim kandırmacası olduğunu düşünüyorum. Asgari ücrete zam gelince dolar enflasyon sabit kalsa bir işimize yarayacaktı şimdi pek bir işimize yaramadı. Şimdiden zarardayız.”

‘ARTIŞ YENİ ZAMLARIN HABERCİSİ’

Bedia, asgari ücretteki artışın yeni zamların habercisi olduğu görüşünde: “4 bin 253 lira yapmalarının siyasi bir oyun olduğunu düşünüyorum. Yılbaşından sonra büyük zamlara hazır olun. Alışverişe önceden gittiğimde mutfağımı doldururdum. Birkaç çeşit peynir alırdım. Şimdi bir peyniri bile zor alıyorum. Eşim burada yeterli para alamadığı, hakkını alamadığı için yurt dışında çalışıyor. İki çocuğumuz var. Eşim yanımda yoktu çocuklarımı tek başıma büyütmek zorunda kaldım. Çocuklarım babasız büyüyor. Ben esimden ayrı yaşıyorum. Asgari ücretle iki çocuğumu büyütmek olanaksız. Keşke ülkemizde şartlar iyi olsa da birbirimize hasret yasamasak.”

AİLELERİMİZE DESTEK OLALIM DERKEN ELLERİNE BAKAR OLDUK

Aslı, ülkenin yarısından fazlasının asgari ücretle yaşamaya mahkum edildiğine dikkat çekiyor. Gençlerin hayallerin nasıl ellerinden alındığını şöyle anlatıyor: “Üniversiteyi okumuş, gelecekten büyük beklentileri ve hayalleri olan insanlardık. Bir arabamız, evimiz olsun istiyorduk. Kazandığımız paralarla ailelerimize destek olmak istiyorduk ama onların eline bakar olduk. ‘Gençler iş beğenmiyor’ diyorlar. Uzun mesai saatleriyle çalıştırılıp bitirdiğimiz meslekleri yerine getirmeden asgari ücretle yaşamımızı sınırlandırıp bizleri sadece çalışan bir köle haline getirdiler. Verdikleri zammın geçmiş yıllara oranla fazla olduğunu söylüyorlar. Sadece rakamdan ibaret olan bu zammın cebimize giren karşılığı  geçmiş yıllara oranla çok daha düşük. Eskiden markete gittiğimizde çantalarımızı doldurup gelirdik şimdi kredi kartlarımıza yüklenir olduk. Devlet, bir sene için 4 bin 253 lira belirlerken asgari ücreti, dolar her gün yükselişte. ‘Bize ne dolardan dolarla mı maaş alıyorsunuz?’ diyenler o halde yediğimiz içtiğimiz her şeye dolar yükseldikçe neden zam gelip duruyor?”

Fotoğraf: Ekmek ve Gül