Yıllardır gündemimizde olan kadına şiddet onlarca değişikliğe ve ölümle sonuçlanan yüzlerce olaya rağmen azalmadı. Azalmamakla beraber giderek arttı. Bu durum da yüzlerce kadının güvenli yaşama hakkını tehdit eder hale geldi. Öyle ki kadınların bir kısmının sosyal etkinliklerinde azalma oldu. Tek bir bakışa ve yanına yaklaşan kişilere şüpheyle bakar oldu kadınlar. Şiddet sadece fiziksel değil, psikolojik, ekonomik ve sosyal olarak da ayrılıyor. Kimimiz işyerinde işvereni tarafından mobbinge uğrarken kimimiz de evde eşinden fiziksel şiddete maruz kalıyor. Kimimiz sokakta toplumsal cinsiyete bağlı şiddete maruz kalırken kimimiz de sevdiğimiz insanlardan psikolojik şiddete maruz kalıyor. Bu durum sadece örnek verdiklerimle sınırlı değil. Evde, parkta, pazar yerinde, markette, okulda, kafede, sokakta… Ne yazık ki hayatın her alanında yaşıyoruz.

Bir arkadaşım ile konuşurken bana “Dışarı çıktığımda tenha bir sokağa geldiğimde çok korkuyorum. O an hiç kimseyle tartışmamış olsam bile gelecek kötülüğün aslında hiç suçu olmayan kadınların başına da geldiğini hatırlıyorum. Hayatım bu korkuyla geçiyor” demişti. Birçok kadının kâbusu aslında bu söyledikleri. 6284 Sayılı kanununun hedefe konması ile umudumuz iyice yiterken tek başıma olmadığımı, tüm kız kardeşlerimin yanımda olduğunu biliyorum.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül