Tuzluçayır Kadınları Dayanışma Derneğinde tanıştığımız, dernekteki kadınların dayanışmasıyla güçlenen T.K., birçok kadın gibi zorluklarla mücadele etmiş bir kadın. Yaşam mücadelesini ve kadın dayanışmasıyla hayata yeniden nasıl tutunduğunu anlatan T.K. sekiz sene süren nikahsız bir evlilik yapmış. Bu birliktelikten 2 ve 7 yaşında iki çocuğu olan T.K’nin birlikte yaşadığı erkek kendisinden oldukça büyük ve onun da 3 çocuğu var. T.K. yıllarca yaşadığı eziyeti şöyle anlatıyor: “Sürekli beni evden kovup, ‘Burası bizim evimiz. Sana yer yok’ deyip bana sığıntı muamelesi yapıyorlardı. Eşim de içki içip bana şiddet uyguluyordu.” Birlikte yaşadığı erkek işlediği bir suçtan 20 sene ceza alınca o da şiddet gördüğü evden ayrılmış; “Yaşadıklarıma daha fazla dayanamayıp, çocuklarımı alıp evden hiçbir şey almadan ayrıldım. Nikahsızdım zaten. Bir otele yerleştim. Devletten çocuk parası alıyordum. O parayla otellerde kalarak bir müddet idare ettim” diye anlatıyor kaçış hikayesini.

TUZLUÇAYIR DERNEĞİYLE BİRLİKTE YALNIZ OLMADIĞIMIZI ANLADIM

T.K, çocuğunun öğretmeninin yaşadığı zorlukları öğrenmesi ve Tuzluçayır Kadınları Dayanışma Derneği’ne yönlendirmesiyle hayatının tümden değiştiğini anlatıyor: “Dernekle tanışmamla birlikte her şey çok değişti. Artık bu derneğin yardımıyla kendi ayaklarım üzerinde durabileceğimi biliyorum. Ev tutmama, evimin içine eşyalarımı dizmeme, çocuklarımın, benim kıyafetlerime kadar her şeyi tedarik etmeme yardım ettiler. Şu an her şeyim var çok şükür. Tek sorunum çocuklarım çok küçük olduğu için çalışamam.” Çok kötü günleri artık geride bıraktığını anlatan T.K. şöyle devam ediyor: “Belki o evden ayrılmasaydım orada ölecektim, bilmiyorum. Ama dernekle tanıştıktan sonra hayatım değişti. Kadınların sahipsiz olmadığını, her şekilde kendi ayaklarımızın üzerinde durabileceğimizi anladım. Bundan sonra dernekle bağımı hiç koparmamaya çalışacağım. Kendimi toparladıktan sonra çalışmak, benim gibi yardıma ihtiyacı olan kadınlara yardım etmek istiyorum”.