Sanskritçe’de “çember, daire” anlamına karşılık gelen Mandala, Hinduizm ve Budizm’de evrenin yapısını simgelediği düşüncesinden gelen mistik ve geometrik çeşitlerde çizilen ritüel ve meditasyon amaçlı kullanılan sembollerdir. Manda kelimesinin kökeni “enerji, öz” , la kelimesinin kökeni “kap” kelimeleridir. Doğu dillerinde ‘enerjiyi saklayan kap’ anlamına gelmektedir.

Mandala çizimine ortadan başlanarak, içten dışa doğru çeşitli şekiller ve semboller eklenerek mandala büyütülür. Çizimin orta noktası ‘ben’i simgelerken çevresindeki şekillerde ‘benim evrenim’i yansıtır. Mandala çiziminin yıllardır yaygınlaşması için çabalayan Aslıhan Aksun, “…Mandala yapmak; kendimize temiz bir sayfa açmak, ruhumuzu temize çekmektir. Sonra ona bakıp, kendimizi hissedip affedip, uzlaşmaktır.” anlatımıyla bir şifalanma tekniği olduğunu belirtmiştir. Çizimlerimiz ile bizler içsel huzurumuza, ruhsal dinginliğimize doğru bir yolculuğa çıkmaktayız. Mandalanın iç noktasından dış noktasına doğru boyamaya başlayarak sizde içsel huzurunuza doğru yolculuğa çıkın!”

Kaynak: TEZ-KOOP-İŞ Kadın dergisi Mart sayısı