Sudanlı kadınların hikayelerini, kendini ifade edişlerini anlatan bir halk geleneği. Toplumsal cinsiyet rollerine karşı özellikle işçi sınıfı kadınların dillendirdikleri şarkılardan oluşuyor. Kadınlar bu şarkılarla kendilerini yeniden tanımlıyor, kendi hikayelerini yeniden anlatıyorlar. Bu geleneksel müziği yaşatanlardan biri de Sudanlı Afrikan retro-pop müziği sanatçısı Alsarah.

Alsarah Sudanlı insan hakları savunucusu bir ailenin kızı. 1989 darbesinin ardından ülkeden Yemen'e kaçmak zorunda kaldılar. 1994’te Yemen’deki iç savaş yüzünden de Amerika’ya politik sığınmacı olarak göç ettiler. Bu dönemlerde dahi müzik Alsarah’ın hayatının bir parçası olmuş ve Amerika’da etnomüzikoloji okuyup daha sonra da kardeşi Nahid ile birlikte 2010’da Alsarah and the Nubatones grubunu kurdular.

Alsarah ve Nahid, Habibi Safr Mini ve Jibal Alnuba adlı Aghani Albanat türünde iki şarkıyı A Capella ile birleştiriyor. Bu şarkıda sevgilisi uzağa gitmiş bir kadını anlatılıyor. Sevgilisini çok özlüyor ama bir mektup bile gönderebilecek imkanı yok. Babasının istemediği halde çalışıyor, evin dışına çıkıyor. Tek yapmak istediği şey ise kocası ile kuracağı kendi ailesine bir şekilde maddi destek sağlamak. Ritmiyle sizi de içine alacak bu şarkı genellikle düğünlerde ve mutlu zamanlarda söylenirmiş.