Merhaba;
Asgari ücretle geçinmekten bahsediyor hükümet yetkilileri. Ben de onlara soruyorum, “Size verseler asgari ücreti siz geçinebilir misiniz?” Bizler bir evi geçindirme sorumluluğunu küçük yaşta omuzlarımıza almış insanlarız. Zaten sorumluluğumuz, yükümüz büyük. Sabahtan akşama kadar çalışıyorum, aldığım ücret o ayki ihtiyaçlarımı bile karşılamaya yetmiyor. İki kardeşimi okutmaya çalışıyorum onların okul masrafı, elektrik, su, doğal gaz, kira derken hangi birine yetsin? İzin günümde de eşin dostun evine temizliğe gidiyorum. Babam diğer illerde tarlalarda çalışan günlük işçi, düzenli sigortalı bir işi yok. Uzun süredir de çalışamıyor. Evin tüm yükü omuzlarımda ve bu şartlarda 1400 lira ile geçinmemizi bekleniyor. Kendileri en lüks otomobillere binip, yolsuzluk yaparken üstelik. Halimizden hiç anlamıyorlar. Aylardır evimize et girmedi. Beslenemiyoruz bile. Bir kadın olarak en son ne zaman kendime bir şey aldım, ne zaman kendim için bir harcama yaptım inanın bilmiyorum. Buna yaşamak mı denir? Bizim gibilere bunlar lüks çünkü. Sesimizi çıkarmadığımız için de mecbur ettiler bizi bu yoksulluğa. Her gün zam üstüne zam yaparken bizden fedakarlık bekliyorlar. Biz fedakarlık sözleri değil, yaşayabileceğimiz bir ücret istiyoruz.