Merhaba Ayşe öğretmen...

Beyaz Show programına telefonla bağlandığında söylediklerin dün olmuş gibi aklımda. Hepimizin kalbinden geçenleri söylemiştin. Sonrasında sana karşı yürütülen lince çok öfkelenmiştim.

Ardından dava açılmıştı ve ceza vermişlerdi sana. Bu söylediklerini ve sana dava açılmasını kadınlarla çok tartışmıştık. Sadece ben değil, pek çok kadın çok öfkelenmişlerdi sana yaşatılanlara.

“Çocuklar ölmesin” dediğin için ceza almıştın ve hamileyken cezaevine gireceğini öğrenmek öfkeme öfke katmıştı. Çocuğunu doğurdun ve belki cuma günü altı aylık Deran ile cezaevine gireceksin.

Sen barış olsun, çocuklar ölmesin, anneler ağlamasın dediğinden bu yana iki yılı aşkın bir süre geçti. Savaşın öldürdüğü çocukların sayısı da, ağlayan annelerin acısı da arttı o günden bugüne...

Ben de Ocak ayının sonuna doğru “Savaşa son, çocuklar ölmesin, anneler ağlamasın” dediğim için gözaltına alınıp ardından tutuklanmıştım.Tutuklandığımda 4.5 aylık hamileydim. Bir ay cezaevinde kaldım. Şu an tutuksuz yargılanıyorum. Tutuklanma kararı çıktığında önce şaşırmıştım, ama sonra bunun şaşkınlık verecek bir durum olmadığını bize aslında seninle “öğrettiklerini” düşündüm. İki yıl önce sana verdikleri ceza ile aslında hepimize “barış istemek yasak, çocuklar ölmesin demek yasak” mesajı vermişlerdi.

Ben de senin gibi çocuğumu cezaevinde doğurmak zorunda kalmaktan kaygılanmıştım. Çocuklar ölmeyi haketmedikleri gibi cezaevinde yaşamayı da hak etmiyorlar.
Bir röportajında “Çocuğum nerede emekleyecek?” diye sormuşsun. Bugün cezaevlerinde annesiyle kalan 6 yaşından küçük 624 çocuk var, bu çocukların 111’i 1 yaşından küçük, 157’si 1 ila 2 yaş aralığında... Senin de sadece kendi bebeğin için değil, bu bebekler için de kaygı duyduğunu biliyorum. Kendimden biliyorum...

Zaten asla kabul edilemeyecek olan bu rakamlara bir bebeğin daha katılmasına izin vermemeliyiz.

Umudum senin ve çocuğunla ilgili Anayasa Mahkemesinin olumlu karar vermesi yönünde. Ancak biliyorum ki kararlar ancak biz “bu yanlıştır, buna izin vermeyeceğiz” dediğimizde alınır. Biz “Çocuklar ölmesin” demekten vazgeçmeyeceğiz. Senin hissettiklerini hisseden bir kadın olarak yalnız olmadığımızı biliyorum ve yüreği bizimle atan çok sayıda kadın olduğunu bilmek bana güç ve umut veriyor.

Sevgi ve umutla selamlıyorum seni ve Deran'ı kocaman öpüyorum.