Bir 8 Mart daha geride kaldı. Alibeyköylü kadınlar 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nü çeşitli etkinliklerle kutladılar. Yöre dernekleri, sivil toplum kuruluşları ve siyasi partilerin kadın kolları ile birlikte hazırlanan programlar çeşitli salonlarda birçok kadınla buluştu. Tabii birçok kadın da bu etkinliklerle bir araya gelerek taleplerini haykırma fırsatı buldular. Peki bu kadar kadın bu kadar çeşitli etkinliklere sadece bir günde mi hazırlandı, sadece salonlarda gösterilmek için mi bu kadınlar bir araya geldi? Elbette hayır.

Alibeyköy’de 1 yıl boyunca kadınların düzenlediği birçok etkinlik çeşitli kadınlara ulaştı. Koro çalışmaları, atölye çalışmaları, ev toplantıları, çeşitli film tiyatro gösterileri, kahvaltı etkinlikleri, basın açıklamaları.. Her kadınla gündelik hayatlarında yaşadıkları dertleri, sıkıntıları paylaşırken ortak bir alanda buluştuk. Parkta, pazarda, okul önlerinde, şenliklerde, eylemlerde... Kadınlar yaşamın neresindeyse orada bir araya geldik, birlikte, omuz omuza zorlukların üstesinden gelebileceğimizi anlattık. Onlar da bu inançla yer aldı bir araya gelişlerimizde.
Yani 8 Mart günü yapılan etkinler sadece birkaç haftaya sığdırılmış bir çalışmanın ürünü değildi. Bugün, kadınların bir önceki yıldan 8 Mart’a kadar “Bende varım, benim de söyleyecek bir sözüm var” dediği bir final, aynı zamanda yeni bir başlangıç günü oldu.

Türkülerini “barış”a söyleyen Barışa Çığlık Kadın Korosu, her gün başka kadınları da yanına alarak, çoğalarak türkülerini söylemeye devam ediyorlar. Çeşitli yöre derneklerinden kadınlar, ev kadınları kurdukları tiyatro kulübü ile ülkede güncel olayları sahneye taşımak için her gün yine çoğalarak çalışmalarını sürdürüyor. Şiirler ezberleniyor, türküler söyleniyor bunların hepsi bir haykırışa dönüşüyor. Kadınlar bütün zorluklara rağmen, bütün kötü koşullara rağmen, korkunç bir baskıya ve sömürüye rağmen, “Değişebiliriz, değiştirebiliriz” demek için bir yıl boyunca çalışıyor. Çünkü kadınlar; her 10 kadından 2’sini açlık sınırında yaşadığı; 10 kadından 6’sının şiddet gördüğü; çalışan her iki kadından birinin emekli olamadığı; çocuk istismarının tavan yaptığı; şiddetin vahşileştiği ve kadınların her gün canları ile sınandığı bir Türkiye’de yaşadığının farkında. Dolayısıyla bu haykırışlarını gerek koro, gerek şiir, gerek tiyatro, gerekse meydanlarda alanlarda haykırarak susmayacaklarını her 8 Mart’ta olduğu gibi bu 8 Mart’ta da dile getirdiler ve getirmeye devam edecekler.