Asgari ücrete zam yapıldı. Ama mutlu değilim. Birileri müjde olarak açıkladı. Peki neydi bu müjde? Asgari ücret dediğiniz şey bir işçinin alması gereken en düşük maaştır. Bu da müjde değil sorun demektir. Dolar arttıkça asgari ücreti artırıyorlar. Bu denli artan enflasyona karşı asgari ücret artması doğru olabilir ama bu demektir ki Türk lirası giderek değer kaybediyor.

Şu an yaz mevsimindeyiz. Yaz da ne yapılır diye sorunca herkesin aklına tatil gelir. Elbette ama benim aklıma sadece yaz mevsimi geliyor. Çünkü bize tatili unutturdular. Şu an tatil yapmak istesek en az bir yıl çalışıp, bir gün tatil yapabilme şansımız var. O da şanslıysak tabii. Ben de dünyayı gezerek görmek isterdim ama şu an Türkiye şartlarında bu pek mümkün değil.

Sıcaklıkların mevsim normallerinin üstünde seyrettiği bu günlerde işçilerin gündeminde yıllık izin ve tatil var. İşçiler hayat pahalılığı yüzünden ellerine geçen parayla tatil planı yapamadıkları gibi kredi borçlarını ödemek için borçlarına borç ekliyorlar. Tuzla’da tekstil fabrikasında çalışan genç kadınlar çalışma ve yaşam koşullarını anlatıyor…

KIŞIN ISITICI YOK, YAZIN KLİMA
Merhaba ben Dilara, 23 yaşımdayım. Bir fabrika da tekstil işçisiyim. Tekstil fabrikasında çalışmak çok zorlayıcı çünkü işyeri tozlu ve tozdan boğazlarımız zarar görüyor. Çalışma ortamımız çok kötü. Bütün makinalar iç içe ve makineciler rahatlıkla hareket edemiyor.
Ben ortacılık yapıyorum ve bu sebepten bende rahat hareket edemiyorum. Ustabaşı ise işçilere aşağılayıcı bir ses tonuyla konuşuyor. Gelelim en büyük sorunumuza, ısınma ve yazın klima sorunu çünkü kışın içerisi soğuk oluyor ve üşüyoruz. Yazın ise sıcaktan çalışamıyoruz. Soğutma sistemi yok. Şikayetlerimizi dile getirdiğimizde ise bizi bastırmaya çalışıyorlar. Biz sustukça tepemizdekiler bizi daha çok ezmeye başlayacak. Biz birbirimize ses olmalıyız. Bu düzen değişmeli.

TATİL HAYALİM BİLE YOK
Merhaba ben Naz, 19 yaşımdayım. Tuzla Sanayi Bölgesinde çalışıyorum. Yaz geldi, hava çok güzel ama biz yıllık iznimizde bile dışarı çıkamıyoruz. Çünkü her şey çok pahalı. Düşünsenize iki çocuklu bir işçi tatile çıksa aylık aldığı paranın iki katını tatile ödemek zorunda. Benim tatil hayalim bile yok. Bugün Türkiye’de tatil hayali kuran işçilerin bankadan borç aldığını biliyoruz. Fabrika geneline baktığımızda genç yaşta çalışan birçok genci görebiliyorsunuz. Patronlar tatilden bronzlaşarak dönerken bizler kan revan içinde çalışıyoruz. Birlik olup her şeyi düzeltirsek, işçi sınıfı olarak yaz tatillerine gülerek gideriz.

İŞ YERİNDE AÇ KALIYORUZ, SICAKTAN BUNALIYORUZ
Ben İrem,19 yaşımda bir işçiyim. İlk iş deneyimim. İlk zamanlar benim için bir eziyet gibiydi. O kadar zor şartta çalışıyoruz ki ben bu kadar zor olduğunu bilmiyordum. Dışarıdan bakınca “çok kolaymış” diyorsunuz ama içine girince öyle olmadığını anlıyorsunuz. Bir kere iş güvenliği diye bir şey yok. Bir şey mi keseceksiniz veya tehlikeli yakıcı bir şey mi yapacaksınız? Normalde koruyucu eldiven, gözlük gibi aparatlar takılması lazım ama öyle bir zorunluluk yok. Zorunluluğu bırakın fabrikamızda öyle bir şey yok. Bize dedikleri şey sadece “Dikkat edin”. Dikkat etmeye çalışıyoruz ama ben ve diğer işçi arkadaşlarım kaç defa elimizi yaktık, kestik. Ayrıca çalışma alanlarımız çok dar, her an düşüp bir yerimizi kırabiliriz. İşverenler bunu görmelerine rağmen hâlâ hiçbir şey yapmıyorlar. Çalışma ortamımızı hiç hijyenik değil. İş yerindeki çoğu arkadaşım yemekler kötü olduğu için yemek yemiyor, aç kalıyorlar. Ustabaşımız ve patronlarımız ise yemeği beğenmedikleri için dışarıdan yiyorlar. Peki onların beğenmediği yemeği biz niye yiyoruz? Fabrikamızda klima yok. Herkes sıcaktan bunalarak çalışıyor. “Klima istiyoruz” diyoruz, “Sipariş ettik gelecek” diyorlar. Kışın ısıtıcımız yeterli değildi üşüyorduk, yazın ise klimamız yok.

Fotoğraf: Canva Pro