Damdan düşer gibi oldu galiba. “Ben sınıf babasıyım” ne demek? Öyle bir şey yok ki. Eminim başlığı görünce böyle mırıldanan olmuştur. Yok evet, aslında sınıf annesi de yoktur. Olay şöyle başlamış galiba;

Anasınıfı ve ilkokul 1. sınıf, unvanın ilk başladığı basamak. Annelerden biri vakti zamanında kendi çocuğunu göz hapsine almak için bunu görev bilip diğer çocukları da kolaçan ederim diye düşünmüş, bu unvan böyle çıkmış.

Anne, sınıfı kolaçan ederken beslenme saatine, sınıfın eksiklerine, perdenin temizliğine, yapılacak bir etkinlik varsa hepsine el atıvermiş. Sonra ailelerin tanışma kahvaltısı, sinema etkinliği, 5 çayı, sınıf pikniği derken iş profesyonel organizasyona kadar uzamış.

Böyle olunca; karşı grup, muhalif kanat boy gösterip iş seçime kadar varmış. Ama sakın bunu küçümsemeyin. Üstelik daha bitmedi. Sınıf annesi, görev alanını genişletince kendine bir de yardımcı ister olmuş; özel kalem müdürü, asistan, genel sekreter gibi bir şey -illa bir unvan vereceğiz ya kendimize. Sınıf annesi tüm bu telaştan arada sıyrılıp yardımcıyı koyuyor devreye, sonra ara ki bulasın. Eleştiri kabul etmeyen bu iki anne tartışmak yerine 10 kaplan gücünde şarj olup saldırı pozisyonuna da geçebiliyor.

Tabii muhalif kanat boş durmuyor bu arada. Okul bahçesine konuşlanıp kulis yapıyorlar sürekli. Gruplaşma, gıybet, anneyi al aşağı etmek için hummalı çalışmalar... Bunlar beni korkutuyor bazen. Ama genelde eğleniyorum da haklarını yemeyeyim şimdi.

Mesela bir anne, öğretmene hediye alalım fikri atıyor ortaya! Niye? Bir nedeni yok muhalif ya bir şey atacak illa ki. Diğeri okuma bayramını anneler organize etsin diyor, diğeri sınıfta lahmacun partisi tertip etmiş.

Ya bir sakin olun. Abartılacak bir şey yok anne olmak isteyen olsun, sırayla olun ya da. Bu neyin telaşı.

Ayrıca hiç yaratıcı değildiniz ben seneye sınıfa baba olmak istiyorum diyeceğim. Sınıftan spor salonuna tünel yapıp soğuk havada çocukların dışarıyla temasını keseceğim mesela. Kar, yağmur, soğuk yavruları koruyacağım daha iyisini yapan beri gelsin.