Sağlık emekçisi (26-Antep): 1 Mayıs’ta biz sağlık işçilerinin sesinin duyulması için alanlarda olacağım. Hastanelerde şiddetin önlenmesi, güvenlik önlemlerinin arttırılması için, yoğun mesai saatleri ve düşük ücretlere karşı 1 Mayıs’ta alandayım.

Gıda işçisi (45-Ankara): 1 Mayıs'ta çalışacağım, iznim de yok zaten. 1 Mayıs'tan da bir beklentim yok, bu devletten de bir şey beklenmez, yıprandığımızla kalıyoruz.

Evde çocuk bakmaya bir kadın (31-Ankara): 1 Mayıs mitingine katılmak isterim ama çocuklarım olduktan sonra bu tür mitinglerde başıma bir şey gelir diye korkuyorum. Kaldı ki o gün resmi tatil olmasına rağmen çalışmak durumundayım.

Ev işçisi (50-Ankara): Bugüne kadar gitmeyi çok istemiştim 1 Mayıs mitingine ama gidememiştim, bu sene işimi ayarlayıp gitmeyi düşünüyorum.

Elektrik- elektronik sektöründe çalışan bir işçi (22-İzmir): 23 Nisan’da izin yaptık ama bu sefer mesaiye kalabiliriz. Çalışmazsam tatil yapacağım. Sendikam yok.

Sağlık işçisi (30-İzmir): 1 Mayıs sabahı sendikadaki kahvaltıya katılıp oradan 1 Mayıs mitingine gideceğim. Tatil olduğu için iş yerinde toplanamıyoruz. O nedenle sendikada buluşacağız.

Belediye işçisi (34-İzmir): Her yıl ki gibi... Sendikamla Bornova’da yerel kutlamaya katılıp, oradan hep birlikte Gündoğdu mitingine geçerek taleplerimizi dile getireceğiz.

Eğitim iş kolunda temizlik işçisi (46-İzmir): 1 Mayıs’ı biliyorum ama yerel kutlamalardan haberim yok. Evde dinlenmeyi düşünüyorum. Sendikalı değilim.

Metal işçisi (25-Kocaeli): Evde geçireceğim zaten sürekli tatil yapamıyoruz dinlenmek istiyorum

Kafe çalışanı (19-Kocaeli): Müdürüm o güne yazarsa çalışacağım. Eğer izin günüm olursa kutlamalara gideceğim.

Sağlık çalışanı (30-Kocaeli): Babam rahatsız. İzinli olursam onunla kalacağım mecbur. İzin vermezlerse de çalışırım, mesai yatar en azından.

Tekstil işçisi (34-Denizli): İki çocuğum var. 1 Mayıs kutlamalarına maalesef katılamayacağım. Ücretimiz kesilmeden kutlamalara katılmak isterdik. Fason olarak çalıştığımız için bayramda epey bir önden avans çektik ve çalışmadığımız her gün kesiliyor, bayramlar dahil... O yüzden bu 1 Mayıs’ta da çalışmak zorundayım.

Tekstilde temizlik işçisi (17-Denizli): 1 Mayıs’ta çalışacağım. Çünkü ailemin paraya ihtiyacı var. Çalışmak için eğitimi bıraktım.

Muhasebeci (40-Denizli): 1 Mayıs’a katılacağım. Biz kadınlar alanları doldurmak zorundayız. Yapılan haksızlıklar, adaletsizlikler karşısında hep birlikte olursak ancak üstesinden geliriz.

Özel hastanede sağlık işçisi (48-Elazığ): Çalışma saatleri 8 saatten daha az olsun isterim. Regl dönemlerinde izin kullanmak isterim. Çalıştığım iş yerinde kreş olmasını isterim. Çalışan anneler için bebeklerine destek olarak mama ve bez verilmesini isterim. Doğum yapan annelerin çalışma saatlerinin daha esnek olmasını isterim. Yıllık izinlerimi düzenli olarak kullanmak istiyorum. Bir kadın olarak iş yeri mobbingine maruz kalmak istemiyorum. Bu taleplerle ilgili tüm arkadaşlarımı 1 Mayıs alanına davet ediyorum ve kendim de 1 Mayıs alanında olacağım.

Muhasebeci (35-Elazığ): Ben özel bir şirkette muhasebeci olarak çalışıyorum. Maalesef biz 1 Mayıs işçi bayramına katılmayı istediğimiz halde katılamıyoruz. Aslında o gün işçilerin mücadele ile kazandıkları bayram ama işçiler o gün çalışıyor. 1 Mayıs bayramına katılsaydım en büyük talebim cumartesi günü yarım gün çalışmanın kaldırılması, asgari ücrete ek zam ve temmuzda zam yapılmasını istemek olurdu.

Bakım merkezinde hasta bakım elemanı (35-Elazığ): 1 Mayıs’a giderken en büyük beklentim rahatlıkla geçineceğimiz şartlarda emeğimizin karşılığını almak ve asgari ücrete zam yapılması. Okulda 1 öğün ücretsiz yemek talebimizin de karşılanmasını istiyoruz. 1 Mayıs’ta alanda olacağım, herkesin dünya emekçi gününü kutlarım.

Gıda işçisi (38-Bursa): Yaşamak için çalışmak zorundayız. Evet ama ben insanca yaşamak istiyorum. Emeğimin karşılığını almak istiyorum. Hakkımı arayacağım meydanda olacağım.

Tekstil işçisi (33-Bursa): 1 Mayıs’ta planım, özgürce, korkmadan ülkem ve insanlar için rahat ve olması gereken koşullar için 1 Mayıs yürüyüş etkinliğinde olmak istiyorum.

Tekstil işçisi (40-İstanbul): 1 Mayıs işçi bayramı ama bir işçi olarak hiç kutlayamadım. O nedenle üzgünüm. Ben hep çalıştım. Resmi tatil biz tekstil atölyelerinde çalışanlara yok. O yüzden çalışacağım. En büyük talebim bizim de bayramımızı kutlayabilmek için bize de tatil olması.

Metal işçisi (30-Kayseri): Önceden 1 Mayıs’ı sadece belirli grupların günü olarak düşünüyordum. Anladım ki 1 Mayıs cinsiyet fark etmeksizin tüm insanların birlik, dayanışma ve haksızlıklara karşı ettiği mücadeleyi ifade ediyor. Fiziksel ve psikolojik olarak şiddete uğrayan, baskılanan kadınlarında eşit, özgür yaşamak ve sömürülen emeğine sahip çıkmak için mücadele ettiği günde ben de alanlarda olacağım.

Market işçisi (40-Kayseri): İş yerinde haksızlığa uğruyoruz. Mesai verilmiyor. Düzenli bir zam almıyoruz. Kadın işçiler olarak daha fazla eziliyoruz. Birlik olmadığımız için haklarımızı alamıyoruz. 1 Mayıs işçi bayramına haklarımızı alabilmek katılmamız gerektiğini düşünüyorum.

Fotoğraf: Uğur Yıldız/Evrensel