İHD İzmir Şubesi 4 Aylık Ege Bölgesi Kadın Hak İhlalleri Raporu’nu açıkladı

GÜNDEM

07 Mayıs 2020 16:31

İHD İzmir Şubesinin, Balıkesir, Kütahya, Denizli, Muğla, Uşak, Manisa, Afyon, Aydın, Antalya, Burdur, Isparta, İzmir’i kapsayan 4 aylık hak ihlali raporuna göre 141 kadın 63 çocuk hak ihlaline uğradı.

İnsan Hakları Derneği İzmir Şubesi Kadın Hakları Komisyonu hazırladığı raporla, Ege Bölgesi’nde 4 aylık süreçte yaşanan hak ihlallerini raporlaştırdı. Yapılan raporlamaya göre, Balıkesir, Kütahya, Denizli, Muğla, Uşak, Manisa, Afyon, Aydın, Antalya, Burdur, Isparta, İzmir illerini kapsayan raporlamaya göre göre 141 kadın 63 çocuk hak ihlaline uğradı. Açıklamanın tamamı şöyle:

Ülkede kadına yönelik şiddette artış, hukuki düzenlemelerin yeterince uygulanmadığını ve kadının yeterince korunmadığını göstermektedir. Yargıya intikal eden kadına yönelik şiddet, çocuk istismarı, cinsel taciz ve cinsel saldırı dosyalarında etkin soruşturmaların yürütülmediğine, çok sayıda dosyanın yargı eliyle sürüncemede bırakıldığına, kadına yönelik şiddet davalarında erkek failin haksız tahrik, iyi hal indiriminden yararlandırıldığına çocuk tacizlerinin örtbas edildiğine tanıklık etmekteyiz.
Ülkede’de neredeyse her gün kadınların katledildiğine ve çocukların taciz edildiğine dair haberler almaktayız . Kadınlar boşanmak istedikleri eşleri, ayrılmak istedikleri erkek arkadaşları, ağabeyleri, babaları ve en yakınlarındaki erkekler tarafında şiddete uğramakta veya öldürülmektedir. Ev içi şiddet, ev içi taciz, çocuğa cinsel taciz çoğu zaman yargıya taşınamamakta, ev ve aile içinde konu kapatılmaktadır. Yargıya taşınanlarda ise failler, genel olarak iyi hal ve haksız tahrik indirimi gibi nedenlerle cezasızlıkla ödüllendirilmektedir . Kolluk, çoğu vakalarda ev içi şiddeti ailenin özel durumu olarak görmekte ve şiddet gören kadını tekrar şiddet gördüğü alana geri göndermektedir. Şiddete uğrayan kadın sayısına karşılık sığınma evleri sayısının yeterli olmadığını görüyor ve bu konuda sorunu çözecek çözümler üretilmesi gerektiğini söylüyoruz.
Ayrıca Ülkede’de trans cinayetleri politik bir sorun olarak önümüzde durmakta ve en çok şiddet de kolluk gücü tarafından uygulanmaktadır. Trans bireylere şiddeti kolaylaştırıcı uygulamalardan vazgeçilmeli, maruz kaldıkları şiddet görmezden gelinmemelidir.
Kadınların nafaka alma hakkı ortadan kaldırılmak istenmekte, kadınları mağdur edecek olan bir yola gidilmeye çalışılmaktadır. Oysa nafaka, kadınlar için sadaka değil, bir haktır.
Yaralayan darp eden ve öldüren erkeğe yeterli cezanın verilmediği, haksız tahrik ve iyi hal indirimi uygulanmasının doğru olmadığı, 6284 sayılı Yasa’nın yeterince uygulanmadığı ve hatta uygulanmasının kısıtlandığı, eril iktidar ve zihniyetin kadınlara yönelik kullandığı ötekileştirici ve cinsiyetçi dil ,İletişim araçları ve bazı TV programlarında kullanılan sorumsuz söylemlerin de kadın ölümlerinin nedeni olduğu söylenirken pandemi kaynaklı cezaevleri boşaltılıyor tamda olmasın dediklerimiz yeniden hayata geçiriliyor. Cezaevinden çıkan aynı zihniyet kaldığı yerden yine ölümlere neden oluyor, ve ölümler bir takım medya tarafından özellikle yok sayılıyor veya çarpıtılarak duyuruluyor.
Salgın sürecinde evde olan kadınlar kendilerine şiddet uygulayan erkeklerle bir arada yaşamaya zorlanıyor ve daha çok şiddete maruz kalıyorlar. Ayrıca, şiddete tanıklık eden çocuklar da sürekli bir travma yaşıyor cinsel, fiziksel istismara uğruyorlar. Evde karantina koşullarında yaşayan kadınlar ve çocuklar bu süreçte psikolojik, ekonomik, fiziksel ve cinsel şiddete maruz kalıyor ve hiçbir şekilde korunmuyorlar. Ayrıca pandemi kaynaklı çıkan infaz yasası ile bırakılan suç faili erkekler şiddet uyguladıkları kadın ve çocuklar ile yine aynı evde yaşıyor , kadın ve çocuklar buna zorunlu olarak kabul etmek durumunda bırakılıyorlar.
Biz kadınlar diyoruz ki; Devlet kadına ve çocuğa karşı şiddeti, tacizi tecavüzü önlemek için her türlü tedbiri almalıdır. Toplumsal Cinsiyet Eşitliğinin toplumun tüm kesimlerine etkin bir şekilde uygulanması için kalıcı politikalar üretmelidir. Cinsiyete dayalı ayrımcılığı ortadan kaldırmalıdır. Kadına karşı şiddet uygulayan failler hakkında etkili cezalandırma yoluna gidilmeli ve cezasızlık politikalarından vazgeçilmedir.
Şiddetin cinsi, yaşı, dili, ırkı, dini yoktur. Kadının olduğu yerde şiddet de her yerdedir.