Merhaba Ekmek ve Gül okurları;
Ben tekstilde çalışıyorum. Ekmek ve Gül dergisine daha önce de işyerimizdeki kuralsız çalışmayı ve işçilerin üzerindeki baskıları yazmıştım. Bu mektubumda fona devretmek istedikleri kıdem tazminatını yazacağım.
Benim babam tersaneden emekli. Her akşam annem, babama “Bu akşam da tek parça gelebildin bey” diye takılırdı. Çünkü babamın çalıştığı tersanede çok iş kazası ve iş cinayeti yaşanırdı. Babam da ölümlü kazalardan hep son dakika, tesadüfen kurtulduğunu söylerdi. Bir olumsuz durum olduğunda ya da maddi olarak çok sıkıştıklarında babam “Olsun, tazminatım var, onunla yaparız hallederiz” derdi. Öyle de oldu...
Babam tazminatını aldığında annem sanki bütün dertleri çözülmüş gibi mutluydu. Ben tam 8 yıldır aynı yerde canımı dişime takarak üç kuruş için çalışıyorum. İşçilerin hiçbir sorununu çözmeyenler şimdi kazanılmış bütün haklarımıza göz diktiler. Tek güvencemiz olan kıdem tazminatımızı da elimizden almak istiyorlar. Sizin aracılığınızla işçi arkadaşlarıma bir çağrım olacak. Kıdemimizi almak isteyenlere karşı bütün işçi kadınlar olarak daha duyarlı olalım. Tek güvencemizin elimizden alınmaması için birlikte mücadele edelim.