Nergis buketlerini görür görmez baharın kokusunu duymuyor musunuz siz de? Nergis. Yeniden başlamak, umut, yani; bahar… Newroz, Noruz… Yeni gün! Yeniden doğmak, toprağa düşen her bir tohum gibi dipteki karanlığın içinde yeşermenin yolunu bulmak.

Bu coğrafyada birçok ülkede baharın gelişi kutlanır. Ateşin üzerinden her atladığında bütün gam ve kederin yanıp, küle dönüşmesi düşlenir. Gam ve kederlerimizin zerre zerre biriktiği, çatık kaşlarla günlerimizin geçtiği bugünlerde baharın gelişi içimizi ısıtsın. Mart ayı, biz kadınların, emekçilerin ayı.

“Söz veriyorum

Tüm dünyada ödenene kadar alın teri

Susmayacağım

Sözcükler boğsa da beni” diyor Sennur Sezer.

Şöyle bir silkelenmenin vakti gelmedi mi sizce? Bahar temizliği misali bütün umutsuzlukları söküp atmanın zamanı gelmedi mi?

Zor bir senenin ardından gidiyoruz 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’ne kız kardeşim, geçtiğimiz sene bu zamanları hatırla, köprüler kuruyorduk memleketin dört bir yanından depremzede kız kardeşlerimiz için… Yine bin bir türlü yalan dolanla dolduruluyordu kulaklarımız. Seçim vaatleri, rivayette kaldı hepsi.

Yine benle sen kaldık birbirimize. Önümüzde yine seçim süreci. Yine başlamışlar oradan buradan rivayetler söylemeye, bizi birbirimize düşürmeye ant içmişler. “Oya karşı sadaka” olmuş yine dinleri imanları. Vatan diyor, millet diyor, din diyor… Diyor da diyor.

Dergimizin bu sayısında yine memleketin dört bir yanında, sermayenin tüm imkanlarını kullanarak halka yalanlarıyla seslenenlere karşı emekten yana sesleniyor kadınlar. “Kentler halkındır, halk yönetsin” diyor kadınlar. Kreş istiyor, aşevi istiyor, güvenle yaşayabileceği kentler istiyor. Tabii söz sahibi olmak da istiyor.

Dergimiz baharın gelişini duyuruyor, “Zemheriyi el ele atlattık, birlikte neleri atlatmayız” ki diyor.

Derginin sayfalarını nerede çevirmeye başladıysan başla, eline ulaştıysa dört bir yandan kadınların sesi, inan ki umutsuzluğa geçit yok. Köhneleri yıkıp yenileri inşa etmek için kız kardeşlerinin olduğunu hatırla.

Fotoğraf: Pexels