7 Ekim 1934’te Almanya Oldenburg’ta dünyaya geldi Ulrike Meinhof.

Gençliğinde nükleer silahlara karşı mücadelenin aktif isimlerinden olan Meinhof, Nükleer Silahlardan Arındırılmış Almanya İçin Öğrenci Çalışmaları Grubu’nu kurar.

İlerleyen yıllarda kendisinin tek yazar olduğu “Das Argument” gazetesini çıkarır ve politikada ilerlemeye karar verir, bir yandan da gazeteciliğini sürdürür.

1970’te Meinhof, Ensslin ve Mahler çevresinde bir araya gelen bir grup, örgüt kurma yolunda ilk adımı atarlar ve 14 Mayıs 1970’te Kızıl Ordu Fraksiyonu (RAF)’ı kurarlar.

1970-1972 yılları arasında çok sayıda banka soygunu, polise, orduya ait binalara ve mahkemelere saldırılar düzenleme eylemlerinde bulunan Kızıl Ordu Fraksiyonu (RAF) üyesi Ulrike Meinhof, 1972’de tutuklanır.

Günlerce süren işkencenin ardından tutuklanan ve Köln-Assendorf Hapishanesinde “ölü bölüme” kapatılan Ulrike, 238 gün “ölü bölüm”de yaşamak zorunda kalır ve Almanya tarihinde “beyaz işkence”ye en uzun süre katlanmak zorunda kalan tutuklu olur.

1974’te yüksek güvenlikli Stutgart-Stammheim Hapishanesine götürülen Ulrike, 9 Mayıs 1976’da hücresine kahvaltı götürmek için giren görevli tarafından ölü bulunur.

Adalet mekanizması Ulrike’nin intihar ettiğini iddia eder ama yakınları, avukatları ve bazı doktorlar, gece hücresine gelen birileri tarafından boğulduktan sonra asıldığına inanır. Apar topar yapılan otopsi ve yok edilen deliller de bu iddiayı güçlendirir.

Ulrike’nin ölüm nedeni hâlâ tespit edilmese de tarihe “sahip olduğu burjuva hayatı elinin tersiyle itip faşizme karşı verdiği mücadeleyle bilinen bir gazeteci” olarak geçer.