Melike Demirağ’ın ‘79 Yılında’ albümünde, ülkedeki gerçek hayatla yaşandığı varsayılan hayat arasındaki uçurumu en keskin haliyle anlatıyor. Ülkenin batısı ile doğusu arasındaki koşul farklılıklarına özellikle dikkat çekiyor. 1979 yılında; tıbbi desteğe erişim imkânı olmadığı için, basit hastalıklarda bile gerçekleşen ölümlerin “Alın Yazısı” olarak değerlendirilmesinin modern insanda yarattığı isyan aktarılıyor.

UNESCO’nun “Dünya Çocuk Yılı” ilan ettiği 1979 yılında, önlenebilir çocuk ölümleri, çocuk beslenme yetersizlikleri, çocuk eğitiminde eksiklikler, çocuk işçiliği had safhadaydı. Bu albümde Şanar Yurdatapan ve Melike Demirağ bu sorunları masaya yatırıp keskin bir dille vurguladı.

“Şimdi bir öykü anlatacağım size, Ayşe’nin öyküsü. Ayşe daha 13 yaşında, Ayşe makinanın başında. O mu makinayı kullanıyor, makina mı O’nu belli değil. Daha bu yaşta beli bükülmüş, yamrı yumru elleri. Eğil Ayşe eğil. Sabah karanlığından akşam karanlığına dek, eğil makinanın önünde. Makina seni yiyor, makina seni yiyecek! Eğil Ayşe eğil, eğil efendinin önünde. Başını dik tutmayı öğrenene dek.”

1979 yılında yayınlanan Şanar Yurdatapan’ın yazdığı ve Melike Demirağ’ın seslendirdiği Makina Yiyor Beni şarkısı işte bu konuşmayla başlıyor. Çocuk işçi Ayşe’nin makina karşısındaki isyanını duyuyoruz şarkı sözlerinde:

“İsyan ediyor içim
Niçin Allahım niçin
Daha fazla kâr için
Makine yiyor beni
 
Gel kardaş gel
Ver elini ver
Ver ki tek kalmayasın
Ver ki ezilmeyesin"

Ekmek ve Gül için hazırlayan: Didem Gençtürk