Kolombiyalı sosyalist, kadın işçilerin haklarının savunucusu, halk önderi, yazar Maria Cano 12 Ağustos 1887'de doğdu. 26 Nisan 1967'de öldü.  

María Cano, 1920'lerde Kolombiya'da kadınların siyasi hakları olmadığı bir dönemde, yoksulların hakları için savaşan ilk kadındı.

Neredeyse pejmürde görünen zayıf ve kırılgan kadın, görünüşte hiç de dikkat çekmemesine rağmen sözlü gücü ile insanları çok etkiliyordu.

Birçoğu, onun gibi kadın işçileri sadece sözleriyle hareket ettirmeyi ve harekete geçmeye teşvik etmeyi daha iyi başaramadı.

Seçkinlerle sınırlı olan politik-sosyal tartışmayı toplumun her kesimi için erişilebilir kılmayı başardı.

1925'te Medellín'deki kadın işçiler, kendini adamış kadınlar için onursal bir unvan olan “Flor del Trabajo” (Emek Çiçeği) ünvanı için María'yı seçtiler. Flor del Trabajo işçilerin önünde sosyalist fikirler hakkında ateşli konuşmalar yapmak ve onları kötü çalışma koşullarına karşı grev ve gösterilere çıkmaya motive etmek için Kolombiya'yı yedi kez gezdi.

Bu zamanın en ünlü protestoları, 1928'de United Fruit Company'ye karşı kanlı muz isyanlarıydı. María, ilk seyahatinden sonra bile o kadar tanınmaktaydı ki, onuruna bir festival düzenlendi. 1926'daki işçi kongresinde yürütme komitesine atandı. İşçi sınıfına siyasi bir profil vermek için, Sosyalist Devrimci Parti'yi (Partido Socialista Revolucionario) kurdular ve partinin halk arasında en tanınan figürü Maria oldu.

María, sosyalist konularla edebiyat yoluyla temas kurmuştu. Muhafazakar baskıcı rejimin egemen olduğu bir dönemde, orta sınıf entelektüel bir ailede doğdu. Ebeveynleri öldüğünde, o ve kız kardeşleri evi yönetmeye devam ettiler. Maria Anne babasının örneğini izleyerek aydınlar ve sanatçılarla toplantılar düzenledi. 20. yüzyılın başlarında edebi kadın hareketinin bir parçası oldu; kendini hassas bir erotik dille yazdı.

1921'de Kolombiyalı kadınlara ilk kez kendi metinlerini yayınlama fırsatı veren Cyrano gazetesini kurdu. Şehir kütüphanesinde kendi araştırmasını yaparken, onlarla okumak ve konuşmak için işçileri topladı. Karşılığında, onlar da Maria'yı Medellin'in daha fakir bölgelerinde yaşamaya davet ettiler. Orada gizli olan sefaleti öğrenmiş oldu. Yoksullara olan bağlılığının başladığı yer burası oldu: Okuma yazma kampanyaları başlattı ve yardım dernekleri kurdu.

María Cano'nun uzun yaşamında popüler kitle çalışmasının önderi olduğu dönem sadece beş yıl sürdü. 1929'da tutuklandı ve altı ay hapse atıldı. 1930'daki toplumsal ayaklanmalar muhafazakarlığın sona ermesine ve liberal rejimin başlamasına yol açtı. Maria serbest bırakıldıktan sonra tek başına kaldı; eski mücadele arkadaşları ya kaçmış ya da hapisteydi. Yeni liderlik altında sol devrimciler ve sol liberaller olarak ikiye ayrılan sol, Maria Cano ile hiçbir şey yapmadı, o da onlarla hiçbir şey yapamadı. Kamu hayatından çekildi.

Kız kardeşi birlikte yaşadı ve ölümüne kadar önce basit bir işçi, sonra da bir kütüphaneci olarak çalıştı.