Sendikacı Julia O’Connor, İrlandalı göçmen John ve Sarah (Conneally) O’Connor’un kızı olarak 9 Eylül 1890’da Massachusetts’te doğdu, 27 Ağustos 1972’de öldü. 1908’de liseden mezun olduktan sonra, Boston’da telefon operatörü oldu ve 1912’de Boston Telefon Operatörleri Sendikası’na katıldı. Ulusal Kadın Sendikaları Birliği (WTUL) Boston ofisinin yönetim kuruluna seçildi ve 1915-18 arasında başkanlığa getirildi. 1918’de sendikanın Ulusal Telefon Operatörleri Departmanının Boston başkanı oldu. 1 Ağustos 1918’de, Amerika Birleşik Devletleri’nin I. Dünya Savaşı’na girmesinin ardından, ABD hükümeti ülkenin telefon ve telgraf endüstrilerinin kontrolünü ele geçirdi ve onları General Albert Burleson’un yönetimi altına aldı. Postane yetkilisi William S. Ryan’ın önderliğinde çalışma ilişkilerini yürütmek üzere bir komisyon kuruldu. Ryan Komisyonu beş üyeden oluşuyordu, ikisi telefon endüstrisinden, ikisi hükümetten ve bir işçi temsilcisi. Julia O’Connor, komisyonda işçileri temsil etmek üzere atandı. Ancak, birkaç ay sonra 1919’un başlarında komisyonun telefon ve telgraf işçilerine karşı düşmanca bir tavır sergilediğini iddia ederek istifa etti.

TELEFON OPERATÖRLERİNİN ÜCRET AYARLAMASINA KARŞI GREVİ

Ryan Komisyonu’nda görev yaparken O’Connor, devamsızlığının aşırı olduğunu iddia eden New England Telefon Şirketi’ndeki operatörlük görevinden alındı. Bu sayede sendika faaliyetlerine daha fazla zaman ayırabildi. Nisan 1919’da, New England Telefon Şirketi için çalışan Telefon Operatörleri Departmanı üyeleri, Ryan Komisyonu’nun ücret ayarlaması taleplerini yerine getirmemesinin ardından greve çıktı. O’Connor tarafından 15 Nisan’da çağrısı yapılan grev, tüm New England bölgesinde telefon hizmetinde kesintiye neden oldu. Beş gün sonra, General Burleson sendika ile telefon şirketi arasında bir görüşmeyi kabul etti, bu da operatörlerin ücretlerinde bir artışa ve toplu sözleşme hakkının tanınmasına neden oldu. Haziran 1923’te, New England Telefon Operatörleri Sendikaları Konseyi tarafından ileri sürülen ücret artışları, çalışma saatlerinin kısaltılması ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi taleplerinin karşılanmaması üzerine New England Telefon Şirketi’ne karşı yeni bir grev çağrısı yapıldı. Ancak, Ulusal Telefon Operatörleri Departmanı başkanı O’Connor ile uzlaşmacı Boston sendika liderliği arasındaki anlaşmazlıklar nedeniyle greve verilen destek zayıfladı ve bu durum, Boston yerelinin ulusal birlikten çıkarılmasına neden oldu. Grev, hedeflerinden hiçbirine ulaşamadan bir aydan kısa bir süre sonra sona erdirildi. IBEW Telefon Operatörleri Departmanı, personel azaltılması ve 1923 grevinden sonra üyelikte keskin bir düşüş yaşadı. Ulusal Telefon Operatörleri Departmanı 1938’de dağıldı.

Julia O’Connor, 1925’te Boston Herald muhabiri Charles Austin Parker ile evlendi. Bir yıl sonra ilk çocuklarının doğması üzerine, WTUL yönetim kurulundaki görevinden istifa etti. Ancak, 1930’larda Boston’daki WTUL faaliyetlerine aktif olarak kaldı. 1939’da Amerikan İşçi Federasyonu örgütçüsü oldu ve Western Union işçilerinin örgütlenmesine yardımcı olmak için New York’a taşındı. 1947’de Boston’a döndü ve 1957’de emekli olana kadar işçileri örgütlemek için çalışmaya devam etti. 27 Ağustos 1972’de Boston’da öldü.