Gertrude Elisabeth Lörtscher olarak 7 Temmuz 1901’de Bern’in İsviçre kantonundaki Wimmis’de Protestan papaz Otto Lörtscher’ın üç çocuğundan ikincisi olarak dünyaya geldi. 17 yaşındayken ailesinden ayrıldı, iki yıl bahçecilik okudu ve Zürih’te sosyal hizmet diplomasını aldı. Daha sonra İtalya’da Floransa şehrinde bir yıl ve birkaç ay boyunca Londra’da çalıştı. 1925’te İsviçre’deki sosyalist gazetelerde çıkan İtalyan faşistleri üzerine yazıları nedeniyle İtalya’dan ayrılmak zorunda kaldı. 20 Haziran 1925’te Lozan’da 25 yaşındaki Kurt Düby ile evlendi. 1925’ten itibaren Gertrude Düby, 1928’te Almanya’ya gittiği Alman SPD’nin kadın bölümünün sekreteri olarak çalıştı. 3 Eylül 1930’da Kurt Düby’den siyasi ve özel anlaşmazlıklar nedeniyle boşandı. 1933’te Alman vatandaşlığı elde etmek için Alman işçi Otto Piel (1906-1999) ile sadece görüntüde kalan bir evlilik yaptı. 1933’te Hitler’in iktidarı ele geçirmesi sonrası Gertrude Düby Almanya’daki siyasi çalışmalarına devam edemedi ve göç etmek zorunda kaldı. Paris ve ABD’de Dünya Kadınlar Kongresi’ni düzenledi ve 1939 yılına kadar Adolf Hitler’in diktatörlüğüne karşı direniş hareketinde aktif olarak çalıştı.  

1940 yılında Gertrude Düby, Fransa’daki Lozère bölgesindeki Mende yakınlarında Camp de Rieucros toplama kampına gönderildi, ancak 6 Mart 1940’ta İsviçre büyükelçiliği yardımıyla Fransa’dan ayrıldı ve birkaç ay sonra ABD’ye göç etti. Artık “Duby ” adını kullanmaktaydı. Bu yıllarda Alman gazeteci Rudolf Feistmann ile beraber yaşamaya başladı.

ÇEVRE MÜCADELESİ İÇİNDE YER ALDI

Meksika’da Çalışma Bakanlığında sosyal hizmet uzmanı ve gazeteci olarak çalıştı ve fabrika işçilerinin çalışma koşullarını inceledi. İlk kamerasını ikinci el olarak satın aldı ve 1943’te bir keşif refakatçisi olarak Chiapas Kızılderililerinin kültürünü ve yaşadıkları bölgeyi belgelemeye başladı. Lacandon Kızılderililerine yaptığı ikinci seferinde Danimarkalı arkeolog ve haritacı Frans Blom ile tanıştı. Çift 16 Şubat 1950’de evlendi ve Chiapas’taki San Cristóbal de las Casas’a taşındı. Orada yarı harap bir binayı satın aldılar, restore ettiler ve aile isimleriyle benzerliğinden dolayı “Na Bolom” (“Jaguar”) adını verdiler. Yağmur ormanlarına keşif ziyaretlerini finanse etmek için Casa Na Bolom’da misafir ağırladılar ve yavaş yavaş Na Bolom, dünyanın her yerinden gelen ziyaretçiler için popüler bir buluşma yeri haline geldi. Bunların arasında büyük ABD üniversitelerinden arkeologlar, Frida Kahlo ve Diego Rivera da vardı. 1947’de Gertrude Duby, Almanya’daki Sovyet işgal bölgesinde yeni bir toplumun inşasına yardımcı olmak için birkaç günlüğüne Avrupa’ya gitti, ancak kısa süre sonra Meksika’ya döndü. 24 Haziran 1963’te Frans Blom’un ölümüne kadar, çift kayıp Maya harabelerini bulmak için tropik ormana seferler yapmaya devam etti ve bu seferlerde Gertrude Laura Gilpin, Dorothea Lange ve W.Eugene Smith gibi önemli belgesel fotoğrafçılarıyla karşılaştırılabilecek fotoğraflar çekti. 

Kereste şirketleri, yeni yerleşimciler ve Meksika hükümeti tarafından Lacandona ormanlarının sistematik olarak yok edilmesi onu çevre korunması konusunda aktif olmaya yöneltti. Bir çevre aktivisti olarak, 1970’lerden itibaren tropik ormanın yok oluşunu belgelemek için fotoğraflarıyla dünyayı dolaştı. Meksika hükümetinin politikalarıyla mücadele etmek için üç dilde yüzlerce makale yazdı. 1975’te Chiapas eyaletinde bir ağaç fidanlığı kurdu. 1983 yılında Duke Üniversitesi (ABD) Belgesel Fotoğraf Merkezi, belgesel fotoğraflarını Gertrude Blom - Bearing Witness adında yayımladı. En güçlü denemelerinden biri olan “Orman yanıyor” da şöyle yazıyordu: “Eğer insanlık bugün olduğu gibi gezegeni kötüye kullanmaya devam ederse, yakın gelecekteki etkisi herhangi bir atom bombasının neden olacağı yıkımdan çok daha kötü olacaktır. “Gertrude Duby-Blom 23 Aralık 1993’te San Cristóbal’da 92 yaşında öldü. O zamandan beri, Casa Na Bolom kâr amacı gütmeyen bir vakıf olarak yağmur ormanlarının yok edilmesine karşı faaliyetlerini sürdürüyor.