Ailece gittiğimiz bir AVM’de bizim çocuğun tuvaletinin gelmesiyle refleks olarak ayağa kalktım, babası çocuğun eşyalarını aldı ve biz anne-kız tuvaletin yolunu tuttuk. Sonra karşımızda bu manzara, ilk defa gördüğümden önce ‘Nasıl yani Aile WC’si mi?’ dedim kendi kendime, içeri girdiğimde bir adamın kızının tuvaletini yaptırdığını seslerinden fark ettim. Tuvalette küçük bir lavabo da vardı çocuklar için. Evet, onlar da bir birey, elbette kendi tuvaletleri de olacak lavaboları da. İşimiz bitti dışarı çıktık, ama ben kızımı babasına teslim edip geri döndüm ve bu fotoğrafları çektim sevinerek. Babasına da anlattım olayı ‘İyi artık ben de götürebileceğim” dedi.

Ankara Eryaman’da bir AVM’de çektiğim bir fotoğraftır bu. Bazı bebek bakım odalarında, emzirme odalarında çocuk tuvaletleri var, ancak oraya da erkekler giremiyor. Her yere yayılsın istiyoruz bu tuvaletlerden. Göre göre alışacağız, göstere göstere alıştıracağız. Zira çocukların her işlerini yalnızca annelerinin göreviymiş gibi üstelenmelerine, topluma bunun özellikle empoze edilmesine, erkeklerin de bunun arkasına sığınıp her işi kadınların üzerine atmasına bir dur demeli. Bebek, çocuk bakım işi kadına ait bir mesele değildir. Yalnızca bizim doğurabiliyor olmamız çocuğa hayatı boyunca yalnızca bizim bakacağımız anlamına gelmiyor. Bunu bilmeli ve yaşam alanlarını buna göre düzenlemeli. Üstelik görüldüğü gibi bu çok zor bir şey de değil.