Merhaba dünyanın bin çilekeş güçlü kadınları,

Yazıma başlarken bu sözlerle seslenmek istedim sizlere. Biz kadınlar çile çektiğimiz halde hızlı bir şekilde ayağa kalkan, hemen toparlanan, güçlü karakterliyiz. Birçok kadının omuzlarına çok ağır yükler yükleniyor: Bir kadın ev yapmalı, evin ekonomisini ayarlamalı, mutfakta az malzemeyle harikalar yaratmalı, eşini, çocuğunu, yakınlarını mutlu etmeli, ilişkileri düzenleyici toparlayıcı olmalı. Bunlardan birinde bir hata ya da yanlış bir karar verildiğinde “Sen nasıl bir kadınsın, böyle mi annelik yapacaksın, böyle mi eşine yardımcı olacaksın?” denerek kadın yargılanıyor. Ama erkek bir hata yapınca “Olabilir, hatasız kul olmaz” denerek onun yaptıkları normal bir davranış gibi gösteriliyor. Erkekler de toplumun onlara biçtiği yanlış davranışlarına devam ediyorlar. Kadınsa korkarak, özgüvensizlikle adımlarını bir ileri iki geri atıyor. Örnek vermek gerekirse benim bir tanıdığım, eşiyle bazı sorunlar yaşadı ve ayrılma noktasına geldiler. Tekrar barıştıklarında kadının hiçbir söz hakkı kalmadı. Eşi onun unuttuğu bir iş olsa bile, “Sen nasıl bir kadınsın, pasaklısın, aptalsın. Seni ailene söyleyeceğim gelip seni götürsünler” gibi cümleler kullanıyordu. Biz bu davranışlarını bildiğimiz halde kocasını uyarmak yerine kadına “İdare et bir şey olmaz, aldırma, herkesin kocası böyle, çocukların için dayan” vb. sözler sarf ediyoruz. Böyle, dünyadaki birçok kadını çaresiz bırakıyoruz.

Ne yapmalıyız? Tabi ki annesi oğlunu iyi eğitmeli diye söze başlayacaksınız. Bakın tekrar kadına bir yük yükledik ve de suçladık. Çünkü erkeğin davranışlarının suçlusu yine kadın. Topluma düşer bu görev. Önce aile bireylerinin kafa yapısı değişmeli sonra çevrenin… Eğiterek, anlatarak, konuşarak toplumun kafa yapısını değiştirebiliriz. Belki şimdi değil ama gelecek nesillere güzel bilinçli bir toplum bırakabiliriz.

Görsel: Freepik