‘23 NİSAN’DA PARASI OLANLARIN BAYRAMI DA YOKSULLARIN BAYRAMI DEĞİL Mİ?

Zahide KİPER // Esenyalı-İstanbul

Her yeni gün hayatın biraz daha zorlaştığı özellikle kadınlar ve gençler, çocuklar cephesinden daha da katlanılmaz hale geldiği bir süreçten geçiyoruz. Katlanılamaz diyorum çünkü; yaşanılan ekonomik kriz ve artan yoksulluk ile birlikte gelişme çağındaki çocukların en az bir öğününün çalındığı söyleyebiliriz. Okula aç gitmekle okulda aç kalmak arasında kalan çocukların elinden alınan sosyal etkinliklerin yanına bir de milli bayramlar eklendi. Türkiye ve dünya çocuklarına armağan edilen 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı törenleri bile artık okullarda paralı olarak kutlanıyor. Yıl sonu mezuniyet törenleri bile vahiş fiyatlarla çocukların önüne getiriliyor.

Devlet özel okullara teşvikler verirken kendi okullarına yeterli bütçe ayırmıyor. Velilerin okullara temizlik, bilgisayar, perde, badana boya vs. gibi işler için aidat ödemesi yetmiyormuş gibi yılda bir kez yapılan 23 Nisan Çocuk Bayramı’nın paralı hale getirilmiş olması eğitimin içler acısı durumunu açıkça göstermekte.

EVE BIRAKILAN GÜNLÜK 30 LİRAYA DA GÖZ KOYUYORLAR

Emekçilerin yoğun olarak yaşadığı Esenyalı Mahallesi’nde bulunan bir okulda velilerden 35 lira toplayarak yapılması kararlaştırılan 23 Nisan etkinliği, velilerin karşı çıkması sonucu iptal edildi. Son anda çocuklara birkaç gösteri yaptırılarak o günü kurtarma çabasına girişildi.

Okul önünde konuştuğumuz velilerden Meryem, eşinin evin ihtiyaçları için günlük 30 lira harçlık bırakabildiğini söylüyor ve “Okuldakiler etkinlik yapacağız diye yemeyip içmeyip, eşimin günlük bıraktığı 30 liraya da göz koymuşlar” diyerek gülüyor.

‘DENSİZ DEĞİL YOKSULUZ’

Hanife, ücretli olarak yapılacak etkinliğin son anda iptal edildiğini öğretmenden öğrendiklerini söylüyor. “Sınıf annesine neden son dakika iptal ettiniz diye sorduğumda bana ‘Birkaç densiz yüzünden’ dedi, Hanife, sınıf annesine ‘Densiz değil yoksuluz’ dediğini anlatıyor.

‘23 NİSAN’DA PARASI OLAN PALYAÇO İZLEYECEK OLMAYAN İZLEYEMEYECEK Mİ?’

Ceylan, “23 Nisan Çocuk Bayramı’nın ücretli olacağını söylediler. Ben de kızıma ‘Para yok gidemezsin’ dedim. Kızım başladı ağlamaya. “Herkes gidiyor palyaço gelecek ben de gitmek istiyorum” dedi. Kimmiş o zenginler. Böyle bir zamanda lükse kaçıyorlar. Böyle olur mu? Kişiye özel mi kutlanıyor bayram. 23 Nisan’da parası olan palyaço izleyecek olmayan izleyemeyecek.

Mahallede ki başka bir okulda da benzer bir durum yaşandığını anlatıyor veliler. İlkokul 1.ve 2. sınıflar için ücreti 30 lira olan bir 23 Nisan etkinliği planlanmış. Birkaç veli dışında itiraz edilmediği için etkinlik iptal edilmemiş. Sevim, “Bu okuldaki velilerin ekonomik durumu daha iyi olduğu için itiraz edenlerin çoğu da göndermek zorunda kaldı. Bu zamanda insanlar geçim derdine düşmüşken ekmek almaya bile zorlanırken etkinliğe parası olan gidecek olmayan gidemeyecek. Okul yönetimi bunları hiç düşünmez mi? Eskiden böyle değildi tüm çocuklar kutlamalara katılıyordu. 23 Nisan parası olan çocukların bayramı da yoksulların bayramı değil mi?” diyor.

Başka bir veli de yıl sonunda yapılacak mezuniyet töreninde bir çocuk menüsü için 150 lira istendiğini söylüyor. “İki kişi katılsak mezuniyete 300 lira ödememiz gerekiyor. Kıyafet ve diğer harcamaları da ekleyince masraflar daha da artıyor. Kendi imkanlarımızla daha mütevazı piknik gibi şeyler yapılabilirdi. Sınıfın yarısından fazlası mezuniyet törenine katılacak 5 çocuk mahrum kalacak. Peki asgari ücretle geçinmek zorunda kalan veliler çocuklarına bunu nasıl açıklayacak?” diye soruyor.

Fotoğraf: Unsplash

ÇOCUKLARIMIZ GERÇEKTEN BAYRAM YAPABİLSİN DİYE…
Nuray ÖZTÜRK // İzmir
Ulusal egemenlik, bağımsızlık, tarım, sanayi dışa bağımlılık; ABD, AB, Rusya-Çin topraklarımızda, savaş örgütü NATO, buğday dahi ihraç, inşada şaşaa, kaynaklar sermayeye fora… Neyse ki aynı gemide değiliz ama geminin altında biz kaldık en sonunda. Düşük ücretler, pahalılık, yoksulluk, ulaşım, kira, gıda, zam zam zam… Ekmek neredeyse tek gıda, kimi çocuklar çöpten ekmek topluyor, kimi atölyede işçi, daha da olacağı var belli ki… Çocuk Bayramı’na geldik, bayram olmuş paralı eğlence, kostüm yarışına dönmüş, asgari ücret ve az biraz üzerinde alan veliler yarışın gönüllü kurbanı olmuş. Egemenlik, bağımsızlık, özgürlük F35 ile S400 arasında köşe kapmaca, vatan, millet, Sakarya…
Bir yalanın içinde dans edecek çocuklar, ürkek, tedirgin, kaygılı, şiirler okuyacak bağımsızlık üzerine, veliler alkışlayacak, akşam eve gidince, “Bu ay nereden kıssak acaba hesapları yapılacak, 23 Nisan harcamaları için. Asgari ücrete zam yok, emekliye ikramiye yok, EYT’liye hiçbir şey yok. İşçi fazla mesaide, memur ek iş derdinde… TÜİK enflasyonu yüzde 61 açıkladı, ENAG yüzde 143, tek adam ‘TÜİK dışında kimse izinsiz araştırma yapamayacak’ dedi. Bir delinin güncesi gibi bir halkın güncesi… Bugün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı… Okullarda etkinlikler var. Çocuklar belki de aylarca hazırlandı bu gösterilere… Gösteriler olmuş paralı eğlence… Veliler memnun, bağımsızlık rafta, çocuklar kostümlerin içinde arafta… Anneler Günü, Sevgililer Günü derken bayramı bile satılık hale getirdik el birliğiyle… Önümüz 1 Mayıs, rafa kalkan bağımsızlık, cebimizden çalınan emeğimiz, halkları birbirine düşüren savaş politikalarına karşı tek yapmamız gereken yan yana gelmek. Tam bağımsız demokratik bir Türkiye ve çocuklarımız gerçekten bayram yapabilsin diye! Güzel günler göreceğiz çocuklar biz daha çok mücadele ettikçe…

Batman’da kağıt toplayıcısı bir çocuk, 23 Nisan kutlamasını oturduğu el arabasının üzerinden izlerken görüntülendi | Fotoğraf: MA

‘BUGÜN 23 NİSAN AMA NEŞE DOLMUYOR İNSAN’
Çayan SARIKAÇ ÇİÇEK // Sultangazi-İstanbul
“Bugün 23 Nisan, neşe doluyor insan” demeyi çok isterdik ama maalesef çocukları neşelendirdiği kadar biz velileri ise endişelendiriyor 23 Nisan. Ekonominin çöktüğü bu dönemde 23 Nisan bayramdan çok keder gününe dönmüş durumda. Sermaye her fırsatı değerlendirdiği gibi çocuk bayramında da biz velilere yüklendi. 5 dakikalık gösteri için benim aldığım pantolon, gömlek 289 lira. Kıtkanat geçinmeye çalışan bir emekçi için çok yüksek bir meblağ. Sınıf annelerimizden biri dert yanıyor, “2 çocuk var. Birine 289 ödedim, diğeri kiralık kıyafet 200 lira. Kimsenin bizi düşündüğü yok. Ancak alın, verin deniliyor, çocuğum üzülmesin diye ablamdan borç alıp aldım.” Diğer bir veli ise “Söylenen mağazadan alamadım, dışarıdan parça parça buldum. Renkleri biraz koyu, oğlum arkadaşlarını gördüğünde üzülecek ama hiç çıkmamasından iyidir” diyor.
Bunlar bizim veli olarak birebir yaşadıklarımızdan sadece bir örnek. Oysaki bu anlattıklarım ulaşmayan yüz binlerce çocuk var. Bırakın elbise almaya ulaşan çocukları gıdaya ulaşamayan çocuklar var. Bu gün dünyada tek çocuk bayramı olan 23 Nisan Çocuk Bayramını kutlamayan, onun yerine sabahın köründe 20-30 lira için çalışan, sömürülen çocuklarımız var. Yine her gün çalıştıkları iş yerinde iş cinayetin de hayatını kaybeden, sırf kâr hırsı yüzünden alınmayan önlemler nedeniyle engelli, kalan yüzlerce binlerce çocuk. Dünya çocuklarına armağan edilen 23 Nisan maalesef mülteci çocuklarımızı kapsamıyor, çocuk işçiliğine en çok maruz kalan mülteci çocuklarımızdır.
Tüm çocukların eğitim ve sağlık hakkından eşit koşullarda yararlandığı, çocukların hiçbir tehlike ve tehdide maruz kalmadan, gelecek kaygısı duymadan sağlıklı ve güvenli bir ortamda çocukluğunu yaşayabildiği bayramları olsun.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül