Kendine sistematik şiddet uygulayan eşi Hasan Karabulut’u 2015 yılında öldürmek zorunda kalan Çilem Doğan’a Adana 10. Ağır Ceza Mahkemesinin verdiği 15 yıl hapis cezasını onayan Yargıtay 1. Ceza Dairesi gerekçeli kararını açıkladı. Yargıtay 1’inci Ceza Dairesi gerekçeli kararında eşe karşı kasten öldürme suçunun şüpheye yer vermeyecek şekilde kabul edildiğini, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edildiğini ifade etti.

‘YEREL MAHKEME BAŞKANI DA KARŞI OY KULLANMIŞTI’

Adana 10. Ağır Ceza Mahkemesi cezanın gerekçeli kararında sistematik şiddet kabul ederken bunu yalnızca tahrik saymış, olay günü şiddet olmadığını iddia edilerek, meşru müdafaa olmadığı gerekçesi ile “Ağır tahrik altında kasten öldürme” suçundan 18 yıl hapis cezası vermişti. Çilem Doğan’ın mahkemedeki tutumu nedeniyle cezası 15 yıla düşürülürken, oy çokluğuyla alınan karara karşı Mahkeme Başkanı Ogün Maden, Çilem’in eyleminin meşru müdafaa sayılması ve ceza verilmemesi gerektiği yönünde muhalefet şerhi düşmüştü.

Yargıtay 1. Ceza Dairesi duruşmalı inceleme sonucunda kararı onadı. Onama kararın gerekçeli kararı bugün açıklandı. Kararda Çilem Doğan’ın avukatlarının ifade ettiği yerel mahkeme kararı ile ilgili eksik inceleme, gerekçenin yetersiz oluşu, meşru müdafaa koşullarının oluştuğu şeklindeki itirazları reddedildi. Daire başkanı ve 4 üyenin oy çokluğu ile aldığı kararda bir üye karşı oy kullanarak evliliği boyunca şiddete maruz kalan Çilem Doğan’ın o gün öldürüleceği korkusu ile hareket ettiği için “Meşru müdafaada sınırın aşılması” hükümlerinin uygulanması yönünde şerh düştü. Bilgin Başaran isimli Daire üyesi, mazur görülebilecek bir heyecan, korku ve telaştan ileri gelmiş ise faile ceza verilmemesini öngören meşru müdafaada sınırının aşılması hükmü uygulanarak “ceza verilmesine yer olmadığına” dair karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle hükmün bozulması yönünde oy kullandı.

‘ÇİLEM DOĞAN ŞİKAYETÇİ OLDU, MAKAMLAR KORUMAKTA ACİZ KALDI’

Karşı oya dair metinde Çilem Doğan’ın mahkemelere müracaat ederek 6284 sayılı Yasa kapsamında yaklaşık 2 yıl süresince 9 defa tedbir ve koruma talebinde bulunmuş olduğu, eşi tarafından maruz kaldığı bütün bu saldırılar sebebiyle şikayetçi olduğu fakat kendisini koruması ve gereğinin yapılması için birçok defalar başvurduğu resmi makamların kendisini etkin bir şekilde korumakta aciz kaldığını ifade edildi.

“Eylemin ‘Tahrik altında kasten adam öldürme’ mi yoksa ‘Meşru savunmada sınırın aşılması mazur görülebilecek bir heyecan, korku veya telaştan ileri gelmiş’ olup olmadığıdır” diyen Başaran’ın, kararda yer alan şerhinde şu ifadeler yer aldı:

“TCK’nin 29. maddesinin uygulamasında haksız tahrikin ana koşulu, yapılan haksız hareketin fail üzerinde hiddet veya şiddetli elem meydana getirmesi ve suçun işlendiği anda failin bu durumda bu etki altında bulunması gerekir. Sanığımız yaklaşık iki yıldır haksız saldırılara uğramış ve hala öldürüleceği düşüncesindedir. Onlarca defa haksız hareketlere, hakaret, tehdit ve şiddete maruz kalmıştır. Yaşadıklarının psikolojisinde basit bir şekilde “hiddet veya şiddetli elem” oluşturmuş denerek yanlış bir değerlendirmeyle ortaya çıkan sonuca hukuki tanımlama yapmamız doğru değildir. Daha önceleri de onlarca defa aynı muameleye maruz kaldığı halde sanık karşı şiddet uygulamamıştır. Sanığın eylemi, TCK’nin 25/1. fıkrasında tanımını bulan meşru savunmanın sınırını aştığı ancak aynı Yasa’nın 27/2. fıkrasında sınırın aşılması mazur görülebilecek bir “heyecan, korku veya telaştan” ileri gelmiş olması durumuna uygundur. TCK’nin 25/1 ve 27/2. maddelerinin uygulamasını yeni TCK’nin ceza hukuku anlayışına uygun olarak ve geniş yorumlanmalı, kişiler arasında hak ve adalet duygusu karşılanmalıdır.”

Fotoğraf: Ekmek ve Gül