İşten atılan Kırklareli Paşabahçe cam işçilerinin ve onların direnişinin önemli bir parçası haline gelen kadınların mücadelesi sürüyor. Kimi kadınlar eşleri, kimisi çocukları için direniş çadırında.

Lüleburgaz’da önceki gün yapılan ve binlerce kişinin katıldığı eylemin en dikkat çeken yanı çocuklarıyla birlikte en önde yürüyen ve direnişte etkin olan kadınlardı. Kadınlar hiçbir gerekçe gösterilmeden eşlerinin, çocuklarının işten atılmasına tepkili. Alanda kendilerine sahip çıkmadıklarını düşündükleri Kristal-İş Genel Başkanı Bilal Çetintaş’a tepki gösteren kadınlar Çetintaş’a ‘işçilerine sahip çık, işçilerinden korkma’ dedi.

‘90 KİŞİNİN EKMEĞİ VE HAYALLERİYLE OYNANDI’

Hem patrona hem de sendika yönetimine öfkeli olan işçi annesi Berna Çakmak, “Oğlum 4 yıllık işçiydi. Yaza evlenme planı yapıyordu oğlum. Şimdi bu hayalini iptal edecek. 27 yaşında genç delikanlı bir çocuk. Umutları ve hayalleri yıkıldı çocuklarımızın. İnsanların hayalleriyle, umutlarıyla oynamaya kimsenin hakkı yok” dedi. Eşinin oğlu gibi 25 yıl cam işçiliği yaptığını anlatan Çakmak, şöyle devam etti: “Eşim emekli olduğu halde halen çalışıyor. Baba destek olacak ama nereye kadar. Diğer çocuğumuz üniversite okuyor. Bir emekli maaşı ile biz çocuk mu evlendireceğiz yoksa çocuk mu okutacağız. Sadece biz değiliz. Bizim gibi bir sürü insan var burada. 90 kişinin ekmeği ile hayalleriyle oynandı. Yeni evleneni var, eşi yeni doğum yapanı var, borç altında olanı var, Çocukları üniversitede okuyan insanlar var, ailesine ekmek götürmek zorunda olanı var.”

Sendikacıların işten atılanlara sahip çıkmasını isteyen Çakmak, “Yıllardır işçiden aldığı aidatları hesabını versin. Bunca insan her ay bir gün sendika için çalışıyor. Madem işçiden parayı alıyorsun işçine sahip çıkacaksın, işçini satmayacaksın, işçinin yanında olacaksın. Yazıktır günahtır bu işçilere. Sendikacılar işçinin yanında değil. Göz boyamaca. Bu listeyi veren zaten sendikacılar. Sendikacılarla işveren birlik oldular, beraber karar aldılar” diye konuştu.

‘BİR OLMADIKÇA HİÇBİR ŞEYİ YAPAMAYIZ’

10 yıllık bir işçinin eşi Figen Beder de “Biz dilenmiyoruz sadece hakkımız olanı istiyoruz. Kimsenin haksız yere kimsenin ekmeği ile oynamaya hakkı yok” dedi. “Bir olmadıkça hiçbir şeyi yapamayız” diyen Beder, 1 yıllık, 10 yıllık, 20 yıllık işçi ayrımı yapmadan tüm işçilerin bir araya gelmesi gerektiğini söyledi. “Hiçbir teklif, çözüm önerisi sunmadan eşlerimizi, çocuklarımızı kapının önüne koydular” diyen bir başka cam işçisinin eşi de öfkesini şu sözlerle dile getirdi: “Benim eşim 22 yıllık cam işçisi. 45 yaşında, askerden geldiği günden beri bu işi yapıyor. Bu işten sonra yapabileceği başka bir iş yok. Arının balını alıp, peteğini çöpe atmak gibi bir şey oldu. Yazık günah değil mi? Emekli olmasına daha 7-8 senesi var. Her türlü mağduruz.”

ŞALTER İNECEK BAŞKA YOLU YOK

İşçi eşi Gözde Şengül de sendika yöneticilerine ve işverene öfkeli: “Bu kadar köklü bir kuruluş telefonla 10 yıllık, 20 yıllık işçisini arayıp işe gelmemesini söylüyor. Bu kadar saygısızlık olur mu? Senin insan kaynakların nerede? Sendika da yanımızda değil. Sendika yanımızda olsa günlerdir sendika başkanı nerede? Kalkıp bir açıklama yapmaya bile tenezzül etmiyor kendileri.” Şengül, “Benim çocuğum 5 gündür baba diye ağlıyor. Eşim işten çıkarıldığını söyleyemiyor, işe gidiyorum’ diyor. Oğlum ‘Bana yalan söylemene gerek yok, seni işten çıkarttıklarını biliyorum’ diyor. Bu bir baba için ne kadar zor bir durum biliyor musunuz?” dedi. Sonuna kadar direneceklerini ve sonuna kadar eşlerinin yanında olacaklarının söyleyen Şengül, şöyle devam etti: “Sabır taştı artık, inceldiği yerden kopsun. Hakkımızı sonuna kadar arayacağız. Ne gerekiyorsa o yapılacak. Şalter inecek başka yolu yok. Biz huzursuzsak herkes huzursuz olacak. Biz buradan ayrılmıyoruz.”

Oğlu için direniş çadırına gelen Fatma Çalışkan da “Bir hafta sonra gelinim doğum yapacak. Oğlum işinden oldu. İşi yok, aşı yok. Ekmeği elinden alındı. Yazıktır günahtır. Şimdi sevinsin mi benim gelinim, üzülsün mü? Ne yapalım biz şimdi?” dedi.