Antep’te Şubat ayının başından itibaren onlarca fabrikada işçiler iş bırakarak açıklanan ücretlere karşı iş bıraktı. Son olarak iş bırakan fabrikalardan biri de 3Teks fabrikası. Kadın işçilerin Antep’teki diğer fabrikalara nazaran daha yoğunlukta çalıştığı bir fabrika. İşçilere asgari ücret dayatması yapılıyor ancak işçilerin talebi en az 5000 TL, kıdem farkı ve iki bayramda ikramiye. Fabrika önünde işçilerin bekleyişi sürüyor. Kadın işçilerin coşkusu ve kararlılığının diğer işçileri de etkilediğini en baştan söylemiş olalım. Bu durumu ilk iş bırakan fabrikalardan biri olan Gürteks’in önünde de görmüştük. Çok değil 600’e varan işçinin çalıştığı fabrikada yaklaşık 6-7 kadın işçi vardı. Fabrika önüne davulcu çağırmaktan tutalım da coşkuyu ve kararlılığı arttıran diğer noktalara kadar kadın işçilerin etkisi belirgindi.

'16 SAATTE YAPILMASI GEREKEN İŞİ 10 SAATTE YAPIYORUZ'

3Teks fabrikası medikal sağlık ürünleri üretiyor. İşçiler fabrikadaki sorunları ‘saymakla bitmez’ diye belirtse de saymaları üzerine anlaşıyoruz. Kadın işçilerle konuşuyoruz. Aralarında 10 yıldır bu fabrikada çalışan da var 2 yıllık işçiler de var. Ancak bütün işçiler aynı ücreti alıyor. Doğal olarak bu duruma tepkililer. 10 yıllık işçinin maaşı patronun son açıkladığı ücrete göre asgari ücret olmuş durumda.

Bir işçi, “Artık bıktık, yorulduk. Mesai ile 16 saatte yapılması gereken işi biz 10 saatte yapıyoruz. Yani biz onları zengin ederken onlar bize asgari ücreti reva görüyor. Kendi ürünleri en az iki katına çıktı. Hiçbir destek yok işçilere” diyor. Fabrikada izin kullanabilmenin mümkün olmadığını söyleyerek, “Yıllık izinlerimizi işlerine göre veriyorlar. Mesela çocuğumuz hasta olduğu zaman dahi izin alamıyoruz. Anneyiz, çocuğumuz ve ailemiz var. Ama bu fabrikaya göre biz insan değiliz. Oysa bizim de bir hayatımız var. Mesela şubat ayı 28 çektiği için bir gün rapor alsak üç günlük ücretimiz kesiliyor” diyerek tepki gösteriyor.

TUVALETE GİTMEK İSTEYEN İŞÇİLERE HAKARET EDİLİYOR

İşçilerden biri ayaklanma nedenlerini şöyle açıklıyor: ”Zam zam zam. Faturalar iki katına çıktı. Geçinemediğimizi dünden daha çok hisseder oldu. Arkadaşlarla kendi aramızda konuştuk. Yıllardır bu ücretlerle yaşamaya çalışıyoruz ama artık olmuyor. Ve karar alıp çıktık. Bahçeye çıktık. Gelip dediler ki ‘burada beklemeyin içeri girin’. Girmiyoruz deyince bahçeden çıkın dediler. Ben de çıkıyoruz dedim. Bir baktım herkes arkamdan geliyor”

Çıktıktan sonra patronun fabrikayı kapatmakla tehdit ettiğini söyleyen bir başka kadın işçi, “ Ben yalnız yaşayan bir kadınım. Kirada oturuyorum. Zorunluluktan bu fabrikada çalışıyorum. Aslında biz her şeyin bilincindeyiz ama korkuyorduk. Ama onu aştık şimdi. Bize diyorlar ki çalışan çalışsın çalışmayan gitsin. İçeride çalışırken de bizi hep tazminatsız işten çıkarmaya çalışıyorlardı” diyor.

Bir diğer kadın işçi, “Günde bir defa tuvalet izni veriyorlar. Onu da her gün tekrar edersek laf yiyoruz. Biz kadın işçileriz şefimiz erkek. Tuvalet için izin alıyoruz, bağırıp rencide ediyor. Hakaret yiyoruz, laf yiyoruz. Mesela ben ishal olmuştum ve sonradan kovid olduğumu öğrendim. O zaman bile tuvalet izni vermiyorlardı” diye belirtiyor.

Yemeklerin çok kötü olduğunu ve çoğu işçinin aç karnına çalıştığını belirten işçi, “Aç çalışıyoruz resmen. Bir keresinde yemeklere karşı başkaldırdık. Şef geldi dedi ki: ‘İşine gelen yesin işine gelmeyen aç kalsın’" diye ekliyor.

Fotoğraf: Mesut Baylav