Servisten inip fabrikaya doğru yürürken kadın arkadaşlarım çantamın üzerindeki rozeti fark etti. İçlerinden biri rozeti göstererek “Neymiş kafandaki mantıklı ama yasal olmayan düşünceler? Söyle bilelim” dedi. Ben de şiddete ve ayrımcılığa uğramadığımız, emeğimizin sömürülmediği, eşit, özgür ve insanca yaşadığımız bir dünya istediğimi söyledim. Makinelere doğru ilerlerken düşünmeye başladım. “Bir günlüğüne yasalar biz kadınların elinde olsaydı ne yapardık?” Bu soruyu öğlen paydosunda arkadaşlarıma yönelttim ve ne istediklerini onlara sordum.

Kimi sevgi, eşitlik, özgürlük istedi. Kiminin “klima” gibi daha somut talepleri vardı. Kimi bütün yasaları ve baskı aygıtlarını yok etmeyi... Ama çoğu kadına yönelik şiddeti, kadın cinayetlerini ve çocuk istismarını önleyecek yasaları hayata geçirmek istediğini söyledi…

EN ÇOK DA İNSANCA YAŞANABİLİR BİR DÜNYA

■ Yasalar sadece bir günlüğüne benim olsaydı nasıl yapılırdı bilmiyorum ama sınır diye bir şey bırakmazdım. Ülkeleri birleştirirdim. Eşit bir dünya inşa ederdim.

■ Kadınlar özgür olurdu. Eşit olurduk. Daha güzel koşullarda çalışırdık

■ Komünist değilim, ama sistemini destekliyorum. O yüzden yasalar bir gün benim elimde olsaydı komünizmi getirirdim.

■ Bakanlık falan bırakmazdım, bir de ben Zelenski seviyorum.

■ Yasalar benim elimde olsaydı önce insanları değiştirirdim.

■ Her şey eşit olsun istemem. Kadınlara saygı ve sevgi olsun yeter.

■ Fabrikaya klima takardım. Yazın serin, kışın sıcak olsun diye.

■ Mevcut iktidarı yok ederim.

■ Her şeyi değiştirirdim. Çünkü hiçbir yasa halkı savunup korumuyor.

■ Şiddeti kaldırırdım. Öte yandan ekonomi düzelmeden insanlar rahat ve huzurlu olmayacak, şiddet artmaya devam edecek.

■ Herkesin istediği bölümü seçip, hayalindeki mesleği yapmasını sağlardım. Gençler güzel yaşasın diye yasalar çıkarırdım.

■ Birbirimizden alacağımız güçle bizi ezen, yok sayan, ötekileştiren, kutuplaştıran, öldüren, istismar edenlere karşı birlikte mücadele edebilir yasaları kadınlar olarak yeniden yazabiliriz.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül