Merhaba Ekmek ve Gül okurları,

Ben Duygu Cankan. İstanbul Esenyurt’ta yaşıyorum. Üç yılı aşkındır Hadımköy’de bir aile evinde aşçı olarak çalışıyorum. Bir kızım var, birlikte yaşadığım. Aynı zamanda Ardahan ili Damal ilçesi Seyitören Köyü Derneği’nin Yönetim Kurulu’ndayım. Önümüzde yerel seçimler ve muhtarlık seçimlerinde ben de hem mahalledeki eşimin dostumun hem de kadınların desteği ile Atatürk Mahallesi’inde muhtar adayıyım.

Aralık ayında başlattığımız muhtarlık çalışmamıza hız kesmeden devam ediyoruz, çünkü artık kadınların hem yerel yönetimlerde hem de hayatın her alanında kendi sözünü söyleyebileceği alanlar yaratmamız lazım. Ben de kendi yaşadığım mahallede muhtar adayı olarak bir adım attım. Mahallede ihtiyaçları gidermek için kadınlarla nasıl hareket edeceğimize birlikte karar veriyoruz. Kadınlar istekli ama alan yok. Bir kurs, bir sosyal alan, bir kütüphane, bir park yok. Şimdi sıvıyoruz kolları mahallemizi daha yaşanılır yapmak için.

Yaklaşık iki aydır sürdürdüğümüz bu çalışmada en çok öne çıkan şey kadınların birbirine her anlamda nasıl ihtiyaç duyduğunu görmek oldu. Her gelen siyasetin kendi insanını kayırdığı, küçücük mahallemizde bile artık ayyuka çıkmış durumda. Kadınlar ve çocuklar ayrımcılık değil beraberlik istiyor. İhtiyaç olan şey bu. Çokça ev ziyaretleri yaptık ve kadınların taleplerinden biri siyasi fikirlerinden dolayı ayrımcılığa uğramamaktı. CHP’li olanın AKP’liyi ötekileştirdiği, AKP’li olanın CHP’liyi ötekileştirdiği bir hayat istemiyor kadınlar. Altlı üstlü, yan yana oturuyorlar yıllardır. Düğününde, cenazesinde birbirine omuz olmuş, nefes olmuşlar ama bir şekilde iş dönüyor dolaşıyor ayrımcılığa geliyor. Bu kez kadınlar kararlı. Hep birlikte ayrıştırmadan yönetmeyi, mahallede ne yapılacağına hep beraber karar vermeyi istiyorlar.

Çocuklar için de ihtiyaçlar çok fazla. Park ihtiyacı, kurs ihtiyacı, derslere destek ihtiyacı… Bunlar mahallede yine en çok öne çıkan şeylerden bazıları. Aslında bu ihtiyaçların kendisi bile eğitim sisteminin ne kadar çürümüş olduğunun bir göstergesi. Okulda o kadar niteliksiz ki verilen eğitim, devlet okuluna giden her çocuğun ekstra kursa desteğe ihtiyacı oluyor. Bunlar için de hep birlikte ne yapabiliriz diye konuşuyoruz. Kimlerle, hangi kurumlarla görüşüp adım atabiliriz diye fikir alışverişi yapıyoruz.

Seçim zamanına kadar var gücümüzle devam edeceğiz çalışmaya. Hayatımızı yeniden kurmaya, çiçeklendirmeye mahallemizden başlayacağız. Kadınların olduğu, elinin değdiği neresi güzelleşmemiş ki? Şimdi sıra bizim mahallemizde.