Ernst Bloch'un "düşünme ihtiyaçtan doğar" sözünü "yazmak ihtiyaçtan çıkar" şeklinde değiştirerek kullanan Brückner yazmaya başladığında 30'lu yaşlarda ve hastaydı. Bertelsmann-Yayınevi bir edebiyat yarışması için çağrıda bulunmuştu, Brückner birincilik ödülü alan bir roman yazdı, kitap 1954'te “Evlilikten Kaçış” adıyla yayınlandı ve çok satanlar arasına girdi. 

Brückner kısa öyküler, radyo oyunları, gezi notları ve çocuk kitaplarının yanı sıra bir dizi roman yazdı. Sık sık kadınlara ve arkadaşlık, aşk, evlilik, boşanma gibi günlük konulara odaklandı. Okurlarını kadere olan katı inançlarından kopmaya ve hayatı sorumlu bir şekilde kendi ellerine almaya teşvik etmek onun için önemliydi.

Erken yaşlarda sorumluluk duygusu öğrenmişti. Bir papazın kızı olarak ona sosyal görevler verildi ve yaşlı ve hasta insanlara bakması istendi. Babası Carl Emde çocuklarını Nasyonal Sosyalizme karşı büyüttü. Christine Brückner yazmaya başlamadan önce, diğer şeylerin yanı sıra bir kafeterya çalışanı veya bir sanat enstitüsünde asistan olarak 13 meslek denedi. Sık sık taşındı ve bu nedenle çok çeşitli insanları ve hikayelerini tanıdı.

En büyük başarısı, bir televizyon dizisi olarak filme alınan “Poenichen” üçlemesiydi (1975-85). Ana karakter, Pomeranian'da büyüyen ve 1945'te çocuklarıyla birlikte kaçmak zorunda kalan Maximiliane von Quindt'ti. Bireysel tarihin çağdaş tarihle iç içe geçtiği mülteci destanı, Christine Brückner'e "Fontane'nin Torunu" ününü kazandırdı. Kısmen hafif, eğlendirici ve kelimenin gerçek anlamıyla kurgu olarak sınıflandırılan kitapları milyonlarca okur kitlesi buldu.

Brückner'ın "Eğer Konuşmuş Olsaydın Desdemona"daki (1983) "kızgın kadınlara dair öfkeli konuşmaları" asi, tutkulu ve güçlüdür. İçinde sözü eski şair Sappho'nun yanı sıra Luther'in eşi Katharina von Bora ve siyasi aktivist Gudrun Ensslin'e vermiştir. 1984'teki dünya galasından sonra, bu kadın monologları 100'den fazla yapımda ve 15 ülkede Almanca konuşulan sahnelerde görülebildi ve duyulabildi.

Christine Brückner 75. doğum gününden birkaç gün sonra, 21 Aralık 1996'da kanserden öldü.