Marleen Gorris’in filmi Antonia’nın Yazgısı’nda İkinci Dünya Savaşı’nın ardında Hollanda’da doğduğu köye dönen Antonia’nın dört nesle yayılan hikâyesini -annesi, kendi, kızı, torunu- yer yer neşeli, yer yer hüzünlü, masalsı bir dille anlatıyor. Film, Gabriel García Márquez’in ‘Yüz Yıllık Yalnızlık’ı gibi epik aile hikâyelerini andırıyor ama ataerkil bir yapıyı irdelemek yerine anaerkil bir düzenin hayalini kuruyor.