1 Mayıs’a gelebilirsem şunları söyleyeceğim
1 Mayıs yaklaşıyor. Ama patron izin vermediği için 1 Mayıs’a katılamayacak olan bir kadın işçi taleplerini anlatıyor...

Ben işe başladığımda iki kızım da çok küçüklerdi, çalışmak zorunda olduğum için kızlarıma annem bakıyordu. Annem de hasta ve yaşlı olduğu için zorlanıyordu ama anneme bırakmaktan başka çarem yoktu. Kreşler çok pahalı, aldığım ücret düşük, onu da kreşe verirsem çalışmanın bir anlamı kalmıyor. Zaten günlük işe gidiyordum, ‘günlük iş’ diyorum ama çalışma saatlerimiz çok uzundu, aldığımız maaş da çok az.

Bence çalışan kadınların, özellikle anne olanların çalışma saatleri az olmalı. Ama asıl olarak hem işyerinde hem mahallede güvenilir ve ücretsiz olması lazım. Çünkü kadın çalışmak zorunda. Bir kişinin çalışması yetmiyor, geçinemiyoruz. Onun için hem çalışma hayatında kadının haklarının hem de kreşlerin arttırılması lazım.

İşyerlerinde kreşleri kaldırıyorlar, neden? Çünkü patrona yük geliyor. Ben daha önce iş ararken bana çocuğum olup olmadığını, çocuğa bakan birinin olup olmadığını soruyorlardı. Bana diyorlar ki “Çocuğun hasta olduğunda bakacak kimsen var mı? Biz öyle her zaman izin veremeyiz.” Ee peki ben ne yapayım çocuğum hasta olunca, tabii ki izin alacağım. Cenazen oluyor “Çok mu yakının” diye soruyorlar, ona göre izin verecekler. Yakınım olmasa zaten neden izin isteyelim ki?

Şu anda Topkapı’da bir matbaada çalışıyorum. 23 Nisan’da resmi tatilde çalışmak istemedik, patron “Siz çocuk musunuz, 23 Nisan’da tatil yapıp ne yapacaksınız, tatil yok” diyor. Öyle deyince ben de “O zaman önümüzde 1 Mayıs işçi bayramı var. Ona ne diyeceksin bakalım” dedim.

Ben 1 Mayıs’a gelmeyi çok istiyorum ama izin vermiyorlar. Bir yıla yakın işsiz kaldım, şimdi 8 aydır burada çalışıyorum. Borcum çok, kızıma düğün yapacağım, öbür kızım üniversite okuyor. Ne yapayım? Çaresizim, gelemeyeceğim. Ama inanın kalbim orada sizlerle olacak.

Sizinle alanda olsaydım şunları haykırırdım: Öncelikle çocuk istismarı, o küçük, masum çocukların üzerinden pis ellerini çeksinler. Biz kadınların çalışma koşulları her geçen gün daha fazla zorlaşıyor, çocuklarımızı bırakacak güvenilir kreşler açılsın isterdim. Şiddet gören kadınlara güvenilir sığınma yerleri her geçen gün daha fazla kadın cinayetleri işleniyor. Bunlara yeter artık diyorum. Şimdiden bütün emekçilerin işçi bayramını kutlarım.

Susmayalım arkadaşlar bıçak kemiğe dayandı.

İlgili haberler
‘Hamileyim, doğuruyorum, aybaşı oldum’ demeyin yak...

Tekstil işçisi kadın anlatıyor: Koşullarımız kölelik desem abartı olmaz. Ustabaşı bize diyor ki ‘Ham...

Fabrikada kreş olsa...

6 ay önce doğum yapan tekstil işçisi anlatıyor: ‘Hijyenik bir soyunma odası yok, kreş yok. Çocuğu em...

SİBAŞ işçileri: Önceden 1 Mayıs bize tatil demekti

Sendikalaşmak isteyince işten atılan çoğu kadın 48 SİBAŞ işçisi 1 Mayıs’a hazırlanıyor. Sendikalı ol...